Terjemah Risalatul Qusyairiyah

De Qusyairiah-verhandeling is een boek dat de zuiverheid van het monotheïsme en het geloof handhaaft

boek geschreven door Shaykh Abdul Karim Al-Qusyairi An-Naisaburi of bekend als Imam Al-Qusyairiyah, werd geboren in Ustwa, Nisapur (Nisabur/Naisabur) in 376 H/986 AD, en stierf in 465 H/1073 AD. de leeftijd van 87 jaar oud. Dit boek legt de wetenschap van het soefisme uit.

Eén van de bijzondere kenmerken van dit boek is dat het boek vanuit historisch perspectief tegelijk verscheen met de begindagen van de tarekatgroep. Zijn doel bij het schrijven van dit boek was dus om het begrip van mensen over de inhoud van aanbidding (niet alleen uiterlijk) te overbruggen.

De Qusyairiah-verhandeling is een boek dat de zuiverheid van het monotheïsme handhaaft, het correcte geloof, vertrouwend op de wetten van de sharia. Volgens al-Qusyairi is dat een absolute vereiste om toe te treden tot het soefisme. Het Boek van Qusyairiah verwerpt dus de mening van sommige mensen, die het soefisme negatief beschuldigen van leringen die vol ketterij, bijgeloof en zelfs shirk zijn.

Imam al-Qusyairi verklaarde dat het soefisme moet vertrouwen op de koran en de soennah, en zich moet houden aan het geloof en de sharia.

Het boek van de Qusyairiah-traktaat is interessant vanwege de beheersing van de auteur van de ondersteunende wetenschappen, externe of rationele wetenschappen: fiqh, ushul fiqh, geschiedenis, literatuur, en natuurlijk tafsir en hadith.

De indeling van boeken die op basis van subdiscussies zijn geschreven, maakt het voor lezers gemakkelijker om de inhoud te lezen en te begrijpen.

En onder de inhoud die het bespreekt

Vertrouwen

Abu Abdullah bin Khafifi zei: "Geloof betekent vastberadenheid van het hart ten opzichte van wat door Al-Haq is uitgelegd met betrekking tot ongeziene dingen."

Abul AbSayyary zei: “Gods gaven zijn van twee soorten: Karamah en istidraj. Alles wat eeuwig in je blijft is karamah, en alles wat uit je verdwijnt is istidraj. Dus zeg gewoon: "Ik geloof, als God het wil!"

Sahl bin Abdullah at-Tustary benadrukte: “Degenen die geloven zien Allah SWT, met de ogen van het hart, zonder enige beperkingen of grenzen.

Abul Husain an-Nury zei: “Het hart is de plaats waar men getuige is van al-Haq. We hebben nog nooit een hart gezien dat meer naar Hem verlangt dan het hart van Mohammed. Dan Allah swt. verheerlijk het door Mi'raj, als een opmaat naar het zien van Allah SWT, en perfectie."

Abu Uthman al-Maghriby zei: “Ik geloof in iets over richting. Toen ik naar Bagdad kwam, verdween dat allemaal uit mijn hart. Toen schreef ik een brief aan mijn vriend in Mekka: "Ik ben nu bekeerd tot de islam, tot de nieuwe islam (eigenlijk)."

Abu Uthman werd gevraagd naar wezens. Hij antwoordde: 'Afdrukken en schaduwen waarover de wetten van de goddelijke macht lopen.'

Al-Wasithy zei: "Wanneer de ziel en het lichaam oprecht zijn met de toestemming van Allah, en beiden verschijnen met Zijn toestemming, dan zijn ze allebei oprecht en niet met hun substantie. Op dezelfde manier moeten verlangens en bewegingen rechtop blijven staan, niet met hun inhoud, met de toestemming van Allah. Omdat deze bewegingen en verlangens takken zijn van lichaam en geest.