Kitab Sharimul Maslul Terjemah

Omawia karę za obrazę proroka

W rzeczywistości każdy, kto obraża Proroka sal allahu alejhi ła sallam, czy to muzułmanin, czy niewierny, musi zostać skazany na śmierć, taka jest opinia większości uczonych. Ibn Mundzir powiedział: „Większość uczonych zgadza się, że karą za obrazę Proroka sal allahu alejhi ła sallam jest śmierć”. Taka jest opinia Malika, Laitsa, Ahmada, a także Ishaqa i jest to szkoła myślenia Shafi'i. Przekazano od Nu'mana, że ​​ci, którzy obrazili Proroka Szallallhu Alaihi wa Sallam, nie zostali skazani na śmierć, ponieważ ich grzech uchylania się był większy.

Abu Bakr Al-Farisi, uczony szkoły myśli Shafi'i, opowiadał o idżmie muzułmanów, że obraza Proroka sal allahu alejhi ła Sallam musi być skazana na śmierć, ponieważ ci, którzy krytykują go poza nim, zostaną ukarani przez chłostę. Znaczenie idżmy opowiedzianej przez Abu Bakr Al-Farisi jest prawdopodobnie idżmą pierwszego pokolenia przyjaciół i tabi'in lub ich idżmy, że obraza Proroka sal allahu alejhi ła Sallam musi zostać skazana na śmierć, jeśli jest muzułmaninem.

Tego rodzaju restrykcje zastosował również Qadhi Iyadh, kiedy powiedział: „Ludzie zgodzili się na karę śmierci za zniewagę i upokorzenie Proroka sal allahu alejhi ła Sallam od muzułmanów”. W związku z tym wielu uczonych opowiadało o zgodzie na karę śmierci dla bluźnierców Proroka ﷺ i ich niewiary.

Wśród innych treści omawia skruchę za obrazę Proroka sal allahu alejhi ła sallam

Uczeni są zgodni co do tego, że jeśli osoba pokutuje ze skruchą nasuha i żałuje swoich czynów, wówczas jej skrucha przyniesie mu korzyść w Dniu Sądu, tak że Allah przebaczy mu grzechy.

Jednak różnili się co do tego, jaki był jego status pokuty na świecie i skazali go na śmierć.

Imam Malik i Ahmad twierdzą, że jego skrucha nie została przyjęta, musi zostać zabity, mimo że żałuje. Argumentem jest:

Przekazał Abu Dawud z Sa'd bin Abi Waqqash, który powiedział: „Kiedy miał miejsce podbój Mekki, Wysłannik Allaha zapewnił bezpieczeństwo wszystkim oprócz czterech mężczyzn i dwóch kobiet i wymienił ich imiona oraz imię Ibn Abu Sarh . Potem Sa'd wspomniał o hadisie, powiedział; Jeśli chodzi o Ibn Abu Sarha, ukrył się on w domu Uthmana bin Affana, a kiedy Prorok wezwał Bai'ah, Osman przyprowadził go przed oblicze Proroka sal allahu ła'alaihi ła sallam i powiedział: „O Proroku Allaha! złóż Bai’at Abdullah”. Potem podniósł głowę i spojrzał na niego trzykrotnie, za każdym razem, gdy robił to niechętnie, by złożyć wyrazy szacunku.

Następnie po trzykrotnym złożeniu Baiʻat, zwrócił się do swoich towarzyszy i powiedział: „Czy nie ma wśród was mądrej osoby, która przyszła do tej osoby, gdzie mnie zobaczyła”. Powstrzymałem się od przyjęcia jego lojalności, a on go zabił?” Odpowiedzieli: „Nie wiemy, Wysłanniku Allaha, co jest w twoim sercu. Czyż nie przyzywałeś nas swymi oczami?” On powiedział: „Zaprawdę, nie przystoi Prorokowi mieć zdradzieckich oczu”. (Opowiadane przez Abu Daud nr 2334 i uwierzytelnione przez Albani)

Ten argument wyjaśnia, że ​​pokuta nie jest akceptowana dla odstępcy, ponieważ go obraża, a nawet musi zostać zabity, mimo że przychodzi w stanie skruchy.