Surah Anfal (سورة الأنفال) Wit

Kolorowe Tajweed zakodowane jako Sura Anfal z tłumaczeniem Urdu w pięknej czcionce.

Kolorowy Tajweed zakodowany Sura Anfal z tłumaczeniem Urdu w pięknej czcionce.

Al-Anfal (arab. ٱلْأَنْفَال, al-ʾAnfāl, „Zarobki, oszczędności, zyski”) to ósmy rozdział (sūrah) Koranu, zawierający 75 wersetów (āyāt). Jeśli chodzi o czas i kontekstowe tło objawienia (Asbāb al-nuzūl), jest to „sura medyńska”, ukończona po bitwie pod Badr. Tworzy parę z następną surą, At-Tawba.

Sura nazywa się Al-Anfal (Bounties) od pierwszego ayata. Słowo używane w ayat to الْأَنفَالِ. Słowo نفل odnosi się do tego, co jest podane jako dodatkowa suma poza tym, co jest wymagane. Użycie tego słowa zawiera bardzo subtelną perspektywę: nagroda za podjęcie dżihadu dla Boga jest trwale zbawiona z Bogiem. Poza tą nagrodą, łupy wojenne odebrane przeciwnikowi są dodatkową ofertą dla takich osób; przed Dniem Sądu Wszechmogący przyznaje je uczestnikom wojny.

Ta sura została najprawdopodobniej ujawniona w 2 r. n.e. po bitwie pod Badr, pierwszej walce islamu z kufrem. Ponieważ zawiera punkt po punkcie i obszerny przegląd bitwy, daje wrażenie, że najprawdopodobniej została odkryta w tym samym czasie. Jednak dodatkowo można sobie wyobrazić, że część ayaat dotycząca problemów pojawiających się w wyniku tej bitwy mogła zostać później odkryta i połączona w najlepszych możliwych miejscach, aby stworzyć spójną całość.

„Walcz z nimi, aż nie będzie więcej prześladowań i wszelki kult będzie poświęcony wyłącznie Bogu: jeśli przestaną…” (8.39). Jest to jeden z dobrze znanych wersetów o walce (a zatem zabijaniu), który islamofobowie i hejterzy proponują jako podsumowanie istoty islamu. Najwyraźniej tak nie jest. Nawet nie zacytowałem całego wersetu, ale jego sercem jest warunkowość. Ten rozdział nie dotyczy wyłącznie walki, jest na ten temat ograniczona liczba wersetów i jest odpowiedzią na prześladowania. Koran, Słowo Boże, nie ma problemu z zakorzenieniem się w swoim czasie, został przekazany jednostce historycznej, tak jak opowiadane w nim historie biblijne należą do ich własnego kontekstu czasowego. wzywając do nieustannej wojny, nie może, mówi tylko o tych, którzy prześladują i tylko w kontekście bieżących wydarzeń. W rzeczywistości koncentruje się na Mekce i dostępie do Kaaby.

Walkę zawsze łagodzi granica tego, jak muzułmanie powinni reagować, gdy ci, którzy walczą lub prześladują, zaprzestają. Zawsze istnieje możliwość i celowość zaniechania. Moglibyśmy nawet powiedzieć, że walka jest człowiekiem, a zaniechanie jest Boskie.

Każde czytanie 8.39 musi być obok 8.61 – „jeśli skłaniają się w kierunku pokoju, musisz również skłaniać się ku niemu” (podkreślenie dodane). Bóg mówi, że skutecznie podejmuj ryzyko, wprowadzając pokój. Bóg nie mówi „bądź podejrzliwy”, ale „odpowiadaj na oznaki pokoju”, pragnienie pokoju powinno zawsze być w sercu wierzącego.

Ta Sura została objawiona w Medynie i ma 75 wersetów. W komentarzu Majma'ul Bayaan jest narracja imama Jafara as-Sadiqa (as), że ktokolwiek co miesiąc recytuje Surę al-Anfaal i Surę at-Tawba, będzie chroniony przed hipokrytą i będzie zaliczany do grona wyznawcy Ameerula Mu'mineena – Imam Ali (as), aw dniu Qiyamah będzie jadł ze stołu Jannah razem ze wszystkimi wyznawcami Ahlul Bayt.

Ta Sura zawiera werset o khums, który jest prawem Ahlul Bayt. Prorok (S.) powiedział, że w Dniu Zmartwychwstania wstawi się za osobą, która recytuje tę Surę i złoży świadectwo, że recytator tej Sury był wolny od hipokryzji. Trzymanie Sury al-Anfaal w swoim posiadaniu przez cały czas gwarantuje, że otrzymasz swoje prawa, które zostały ci odebrane, a twoje uzasadnione pragnienia zostaną spełnione.