Pengantar Ekonomi Syariah

Bespreekt de toepassingsvorm van islamitische concepten, met name economische activiteit

Bespreekt de vorm van toepassing van islamitische concepten, met name economische activiteit, en bespreekt ook de term sharia, een veelgebruikt woord dat circuleert onder moslimgemeenschappen vanaf de vroege dagen van de islam, maar wat ze gebruikten was altijd syara'i (meervoud) niet sharia (moefradvorm).

De geschiedenis laat zien dat mensen die zich net tot de islam hadden bekeerd en vanuit verschillende delen van het Arabische schiereiland naar de profeet kwamen, de profeet vroegen iemand naar hen toe te sturen om islamitische syara'i te onderwijzen.[1] Ondertussen werd de term sharia bijna nooit gebruikt in de vroege dagen van de islam.

Vanuit de betekenisontwikkeling werd de term sharia geïntroduceerd met een betekenisverandering die versmalde om een ​​speciale betekenis te krijgen, namelijk "islamitische wet" in het verleden.

Sharia is een Arabisch vocabulaire dat letterlijk "bron van water" of "bron van leven" betekent[2], in Mukhtar al-Sihah wordt het als volgt uitgedrukt:[3] Sharia is een bron van water en het is het doel voor mensen wie zal drinken. Sharia is ook iets dat is ingesteld door Allah swt. aan Zijn dienaren in de vorm van religie die hun is voorgeschreven.

De Arabieren pasten deze term vooral toe op paden die naar vaste en duidelijk gemarkeerde waterbakken leidden. Dit woord betekent dus een duidelijk zichtbaar pad of "snelweg" die gevolgd moet worden.[4] Advertenties

De koran gebruikt de woorden syirah en sharia in de zin van religie, of in de zin van het duidelijke pad dat God de mensheid heeft getoond. Sharia wordt vaak gebruikt als synoniem met de woorden din en millah, wat alle regels betekent die van Allah SWT komen. vervat in de koran en hadith die qat'I of duidelijke tekst zijn.

Terwijl het begrip van de islamitische sharia volgens Mahmud Syaltut is: de sharia is volgens de taal een plaats die door mensen en dieren wordt bezocht of bedoeld om water te drinken.

Volgens de term zijn de wetten en regels van Allah voorgeschreven voor Zijn dienaren om te volgen en hun relatie met medemensen. Hier is de betekenis in termen bedoeld, namelijk de sharia is gericht op de wet die door de koran en zijn boodschapper is ingevoerd. tekst van de Koran of Soennah. Dan wordt de wet doordrenkt met ijtihad, en gaat de ijtihad kamer binnen om de wet te bepalen met tussenkomst van kia's, karinah, tekens en argumenten.

Terwijl sharia volgens Salam Madkur: tasyrik een bekende uitspraak is van het woord sharia dat volgens de Arabieren onder de betekenissen het rechte pad is en door islamitische juristen wordt gebruikt als een naam voor de wetten die Allah voor Zijn dienaren heeft uitgevaardigd en uitgestort uitgevoerd door de tussenkomst van Zijn Boodschapper zodat zij met volledige kennis zowel die wetten die verband houden met daden of met aqidah als met moraal en moraal uitvoeren en wordt de betekenis van deze tasyrik-zin genoemd, wat betekent het creëren van wetten en het maken van Zijn regels, dan tasyrik is volgens deze betekenis wetten maken, of de wetten nu afkomstig zijn van religie en tasyrik samawi worden genoemd of van menselijke acties en hun gedachten tasyrik wa'i worden genoemd.

De definitie van Shaltut heeft religie duidelijk gescheiden van sharia. Religie (islam) bestaat volgens hem uit twee hoofdleerstellingen, namelijk geloofsbelijdenis en sharia. Waar de sharia meer gewijd is aan de kwestie van amalia. Bovendien, nog steeds volgens Shaltut, is het aspect van aqiedah de basis waarop sharia groeit en zich ontwikkelt, terwijl sharia iets is dat moet groeien vanuit die aqiedah.