Pendidikan Kewarganegaraan

Boeken over burgereducatie kunnen worden gebruikt als referentie en leermiddel

Onder de inhoud die het bespreekt

Burgerschapseducatie begrijpen

Burgerschapseducatie is een vak dat zich richt op het vormen van kennis en attitudes ten aanzien van de persoonlijkheid en het gedrag van leerlingen. Studenten hebben verschillende levensachtergronden, waaronder religie, sociale cultuur, taal, leeftijd en etniciteit. Dit heeft tot doel ervoor te zorgen dat Indonesische burgers intelligent, bekwaam, creatief en innovatief worden en een uniek karakter hebben als Indonesische natie, gebaseerd op de waarden van Pancasila en de grondwet van 1945.

In de grondwet van 1945 zijn de bepalingen met betrekking tot nationaal onderwijs geregeld volgens artikel 31, paragraaf 3 en paragraaf 5. Paragraaf 3 luidt: "De regering streeft naar en implementeert een nationaal onderwijssysteem, dat geloof en vroomheid vergroot, evenals nobele moraal om de mensen te onderwijzen. het leven van de natie, dat wordt geregeld door de wet ”. Paragraaf 5 luidt: "De regering bevordert wetenschap en technologie door religieuze waarden en nationale eenheid hoog te houden voor de vooruitgang en het welzijn van de mensheid."

Volgens artikel 39 van wet nr. 22 uit 1999 betreffende het Nationale Onderwijssysteem in Cholisin (2001:1) dat “Burgerschapseducatie een onderwerp is dat basiskennis en vaardigheden verschaft in de relatie tussen burgers en de overheid, zodat zij burgers worden waarop de natie kan vertrouwen en staat".

Volgens het team van het Directoraat-Generaal van het Basis- en Voortgezet Onderwijsbeheer (2006:11) is burgerschapseducatie een gebied van wetenschappelijk onderzoek en onderwijsprogramma’s op scholen en wordt het geaccepteerd als het belangrijkste voertuig en de essentie van democratisch onderwijs in Indonesië, dat ten uitvoer wordt gelegd door:

1) Burgerlijke Intelligentie, namelijk de intelligentie en het redeneervermogen van burgers, zowel in de spirituele, rationele, emotionele als sociale dimensies.

2) Burgerlijke verantwoordelijkheid, namelijk bewustzijn van de rechten en plichten als verantwoordelijke burger.

3) Burgerparticipatie, namelijk het vermogen van burgers om te participeren op basis van hun verantwoordelijkheden, zowel individueel, sociaal als als toekomstige leiders. Volgens de mening van S. Sumarsono (2002: 6) is ‘Burgerschapseducatie een poging om studenten uit te rusten met basisvaardigheden met betrekking tot de relatie tussen burgers en de staat, evenals voorbereidend onderwijs om het land te verdedigen, zodat ze burgers kunnen worden die dat kunnen. waarop de natie en de Unitaire Staat van de Republiek Indonesië kunnen vertrouwen ”.

CICED (Center For Indonesian Civic Education) stelt in Cholisin (2001:1) dat wat wordt bedoeld met burgerschapseducatie het volgende is: ‘Burgerschapseducatie is een transformatieproces dat helpt een heterogene samenleving op te bouwen tot een verenigde Indonesische samenleving, waarbij Indonesische burgers worden ontwikkeld die over kennis beschikken. en geloof in God, een hoog bewustzijn hebben van rechten en plichten, juridisch op de hoogte zijn, politieke gevoeligheid hebben, deelnemen aan de politiek en het maatschappelijk middenveld (de burgermaatschappij).

Volgens de Competency Standards for Citizenship Subjects for SMA, SMK en MA (Ministerie van Nationaal Onderwijs, 2003:2) en in overeenstemming met het nieuwe paradigma van burgerschapsonderwijs, waarbij studenten wordt opgedragen om ook competentie te hebben op het gebied van burgerschapskennis en burgerschapsvaardigheden. en karakter- of burgerwaarden, evenals toekomstige levensvaardigheden, vooral levensvaardigheden op persoonlijk, sociaal en intellectueel gebied.