Laila Majnu

Het liefdesverhaal van Laila & Majnu is zeer beroemd en is niet minder dan een legende.

Liefde staat bekend als een overweldigende, alles verterende, intense passie. Maar hoe intens kan liefde zijn? Niemand weet het antwoord, en voorbeelden van zo'n liefde zijn zeldzaam. Maar wanneer men spreekt over de diepte van liefde, de intensiteit van passie, komen er bijna onmiddellijk twee namen bij me op: Laila en Majnu.

Het liefdesverhaal van Laila en Majnu is heel beroemd en niet minder dan een legende. Zelfs vandaag de dag kennen mensen ze als Laila Majnu; het "en" ertussen ontbreekt. Ze waren twee in vlees, maar één in geest. Het is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van een jonge man genaamd Qays ibn al-Mullawah uit het noordelijke Arabische schiereiland, in het Umayyad-tijdperk in de 7e eeuw. Het liefdesverhaal van "Laila en Majnu" is een eeuwig, zij het tragisch.

Laila was een mooi meisje geboren in een rijke familie. Omdat ze niemand minder dan een prinses was, werd van haar verwacht dat ze met een rijke jongen zou trouwen en in grootsheid en pracht zou leven. Maar liefde wordt geboren uit het hart; het kent geen regels. Laila werd verliefd op Qays en ook hij hield zielsveel van haar. Qays was een dichter en behoorde tot dezelfde stam als Laila. Hij componeerde prachtige liefdesgedichten en droeg ze op aan zijn geliefde, waarin hij zijn liefde voor haar vertelde en haar naam vaak noemde. Qays' vrienden wisten van zijn affaire met Laila en ze plaagden en lachten zijn liefde vaak uit. Maar zulke beschimpingen hadden geen effect op Qays. Hij was diep verliefd op Laila en het waren alleen haar gedachten die zijn geest voor altijd in bezit hadden.

Qays speelde al een hele tijd met het idee om Laila's hand in het huwelijk te vragen van haar ouders. Op een dag ging hij naar hen toe en stelde hen de grote vraag.

Maar Qays was een arme jongen. En toen hij om Laila's hand vroeg, weigerde haar vader hem prompt omdat hij niet wilde dat haar dochter onder haar status zou trouwen. Het zou volgens Arabische tradities een schandaal voor Laila betekenen.

Zoals het lot zou willen, werden de twee geliefden verbannen om elkaar te zien. Kort daarna huwden Laila's ouders haar uit aan een rijke man en ging ze in een groot herenhuis wonen.

Toen Qays hoorde van haar huwelijk was hij diepbedroefd. Hij ontvluchtte het stamkamp en dwaalde door de omringende woestijn. Zijn familie gaf zijn terugkeer uiteindelijk op en liet voedsel voor hem achter in de wildernis. Soms zag je hem poëzie voor zichzelf voordragen of Laila's naam met een stok in het zand schrijven. Dag en nacht smachtte hij naar haar.

Layla was niet beter. Gescheiden van Qays, was ze verbrijzeld in geest, lichaam en geest. Niet lang daarna, in 688 na Christus, verhuisde ze met haar man naar Irak, waar ze ziek werd en uiteindelijk stierf.

Toen Qays' vrienden hoorden van de dood van Laila, gingen ze hem overal zoeken om hem het nieuws te vertellen. Maar ze konden hem niet vinden.

Niet veel later kwam er een einde aan hun zoektocht naar hem. Qays werd dood gevonden in de wildernis bij Laila's graf. Op een rots bij het graf had hij drie verzen van poëzie uitgehouwen, de laatste drie verzen die aan hem werden toegeschreven.

Qays werd gek van zijn liefde; om deze reden werd hij "Majnu" of "Majnun Layla" genoemd, wat "door Layla tot waanzin gedreven" betekent.

Zo'n liefde is tegenwoordig moeilijk te vinden. Dus als je ooit van iemand houdt, probeer dan lief te hebben zoals deze twee deden. Zelfs vandaag de dag zweren geliefden bij hun naam. Het is hun liefdesaffaire die Laila en Majnu onsterfelijk heeft gemaakt in de verhalen van grote liefdesverhalen.

Kayes Ibn al-Mulvahl was een dichter die verliefd werd op Laila, een jonge mooie vrouw. Al snel begon Mulvahl poëzie te maken over Laila's liefde en noemde hij Laila's naam in poëzie. Gezien de liefde en inspanningen die hij deed om Laila te vieren, noemden de lokale mensen hem Majnun (Majnu).

Toen Majnu Laila's vader ontmoette om hem met zijn dochter te laten trouwen, weigerde hij en zei dat zijn dochter niet met een gek zou trouwen. Na veel familiedrama werd Laila gedwongen te trouwen met een rijke zakenman. De persoon met wie Laila trouwde was een erg aardige en mooie man en zijn naam was Varad Althaqafi, sommigen zeggen dat Althaqafi ver weg woonde van waar Laila vroeger woonde.