Kitab Mukhtasar Jamiul Ulum

Bevat de hadith van het boek Mukhtasar Jamiul Ulum die als referentie kan worden gebruikt

Het Mukhtasar Jamiul Ulum-boek bespreekt hadiths en onder de inhoud worden intenties besproken

BETEKENIS VAN INTENTIE

verkeerde intentie verkeerd adres Een beoefening van aanbidding wordt niet geaccepteerd tenzij aan twee voorwaarden is voldaan, namelijk oprechtheid en ittiba'. Oprechtheid is gerelateerd aan de beoefening van het hart, namelijk intentie, terwijl ittiba' gerelateerd is aan iemands dzahir beoefening, of het nu in overeenstemming is met de leiding van de Profeet sallAllahu 'alayhi wa sallam in aanbidding of niet. Met andere woorden, oprechte intentie is een maatstaf voor hartaanbidding en ittiba'ur apostel is een maatstaf voor spirituele aanbidding.

Veel mensen, nadat ze de waarheid kennen, weten welke sunnah zijn en welke bid'ah, ze staan ​​te popelen om hun dzahir praktijken te verbeteren zodat ze overeenkomen met de Profeet sallAllahu 'alayhi wa sallam in liefdadigheid. Het valt niet te ontkennen dat dit een goede gewoonte is. Maar helaas besteden we vaak minder aandacht aan problemen die met het hart te maken hebben, namelijk intentie. Daarom brengen we dit thema in deze editie aan de orde.

Definitie van intentie

Een intentie (intentie) betekent in de taal al qashdu (van plan zijn) en al iraadah (verlangen) of met andere woorden qashdul quluub wa iraadatuhu (intentie en hartewens). Terwijl de definitie van intentie in termen is zoals uitgelegd door Shaykh Abdurrahman bin Nashir als Sa'di, zei hij: "Intentie is de intentie om goede daden te doen om dichter bij Allah te komen, op zoek naar Zijn plezier en beloning." (Bahjah Quluubil Abraar wa Qurratu 'Uyuunil Akhyaar Syarah Jawaami'ul Akhbar p. 5)

Shaykh Shalih bin Abdul Aziz Alu Shaykh legde uit dat er twee soorten intenties zijn in termen van de geleerden:

Intenties met betrekking tot aanbidding. Dit is de term die wordt bedoeld door de fiqh-experts in verschillende wetten wanneer ze zeggen: "De eerste voorwaarde: intentie". Wat ze bedoelen is de intentie voor aanbidding die de ene aanbidding van de andere onderscheidt. Bijvoorbeeld om gebed te onderscheiden van vasten, en om verplicht gebed te onderscheiden van sunnah-gebed.

Intenties met betrekking tot wie de aanbidding is gericht. Intentie met dit begrip wordt vaak oprecht genoemd. (Syarah Al Arba'in An Nawawiyyah fil Ahadith Ash Shahihah an Nabawiyyah –Majmu'atul Ulama'- p.31-32)