Tazkiyatun Nafs Terjemah

Omawia samooczyszczanie się z nagannych cech

Książka Tazkiyatun Nafs omawia oczyszczenie się z nikczemnych cech i zastąpienie ich cechami godnymi pochwały, zgodnie z naukami islamu.

I wśród innych treści, które omawia

Pobożność

Według języka pobożność pochodzi z języka arabskiego i oznacza ochronę przed męką Allaha SWT, a mianowicie przestrzeganie wszystkich Jego przykazań i trzymanie się z daleka od wszelkich Jego zakazów (Imtitsalulumairillah wajtinabu nawahihi).

Taqwa (taqwa) pochodzi od słów waqa-yaqi-wiqayah, które oznaczają utrzymywać, czyli zapewniać sobie bezpieczeństwo w tym świecie i w życiu przyszłym.

Słowo Waqa oznacza także ochronę czegoś, a mianowicie ochronę przed różnymi niebezpiecznymi i szkodliwymi rzeczami.

Rozumienie Taqła według terminów Znaczenie pobożności znajdujemy w kontekście wielu literatur, w tym Al-Koranu, hadisów oraz opinii przyjaciół i uczonych. Wszelkie rozumienie pobożności prowadzi do jednej koncepcji: mianowicie wykonywania wszystkich przykazań Allaha, trzymania się z daleka od jego zakazów i chronienia się, aby uniknąć ognia piekielnego lub gniewu Allaha SWT.

Ibn Abbas definiuje pobożność jako „lęk przed uchylaniem się od Allaha i ciągłe posłuszeństwo Mu” (Tafsir Ibn Kathir).

Kiedy Abu Dzarr Al-Ghifari poprosił Proroka Mahometa o radę, pierwszym i głównym przesłaniem, jakie przekazał swojemu przyjacielowi, była pobożność. Rasulullah SAW powiedział: „Przekazuję wam, bójcie się Allaha, ponieważ pobożność jest istotą wszystkiego”. (Tanbihul Ghofilin, Abi Laits As-Samarkindi).

Imam Qurthubi cytuje opinię Abu Yazida al-Bustamiego, że osobą pobożną jest: „Osoba, która, kiedy mówi, mówi przez Allaha, a kiedy działa, działa i czyni dobre uczynki przez Allaha”.

Abu Sulaiman Ad-Dardani powiedział: „Ludzie bogobojni to ludzie, których Allah usunął z serca miłość do pragnień”.

Ibn Qayyim al-Jauziyyah podkreślił, że istotą taqła jest taqła serca, a nie taqła kończyn.” (Al-Fawaid).

Zrozumienie Taqła według Koranu i hadisów Definicja pobożności według towarzyszy Proroka SAW i powyższych uczonych odnosi się oczywiście do Koranu i hadisów.

Al-Koran stwierdza, że ​​pobożność to wiara w to, co niewidzialne (The Most Unseen: Allah SWT), Dzień Ostatni, ustanawianie modlitw, dawanie zakatu, wiara w księgi Allaha, używanie Al-Koranu jako przewodnika w życiu życie (QS. Al-Baqarah:2-7).

Według hadisów Proroka SAW, znaczenie pobożności leży u podstaw wykonywania poleceń Allaha SWT lub obowiązków religijnych.

„Rób wszystko, czego wymaga Allah, a z pewnością staniesz się najbardziej pobożną osobą”. (HR. Ath-Thabrani).

Bogobojni ludzie zawsze znajdują czas na oddawanie czci w sensie mahdhoh – główne obowiązki, takie jak modlitwa i zakat, a także post podczas Ramadanu i hadżdż dla tych, których na to stać.

Allah Azza Wajalla mówi również w hadisie Qudsi): „O synu Adama, poświęć czas na oddanie Mi czci, z pewnością napełnię twoją pierś bogactwem i uchronię cię od biedy. W przeciwnym razie napełnię twoje ręce pracowitą pracą i Nie uchronię cię od biedy.” (HR. Tirmidhi i Ibn Majah).