Ibn Al Haytham

Ibn Al Haytham, jego życie naukowe i biografia

Ḥasan Ibn al-Haytham, zlatynizowane jako Alhazen pełne imię Abū ʿAlī al-Ḥasan ibn al-Ḥasan ibn al-Haytham أبو علي، الحسن بن الحسن بن الهيثم; c. 965 – ok. 1040), był arabskim matematykiem, astronomem i fizykiem Islamskiego Złotego Wieku. Określany jako „ojciec nowoczesnej optyki”, Ibn Al Haytham wniósł znaczący wkład w zasady optyki i percepcji wzrokowej w szczególności. Jego najbardziej wpływowa praca nosi tytuł Kitāb al-Manāẓir (arab. كتاب المناظر „Księga optyki”), napisana w latach 1011–1021, która przetrwała w wydaniu łacińskim. Utalentowany Ibn Al Haytham pisał także o filozofii, teologii i medycynie.

Ibn al-Haytham jako pierwszy wyjaśnił, że widzenie pojawia się, gdy światło odbija się od obiektu, a następnie przechodzi do oczu. Ibn Al Haytham był również pierwszym, który zademonstrował, że widzenie zachodzi w mózgu, a nie w oczach. Ibn al-Haytham był wczesnym zwolennikiem koncepcji, że hipoteza musi być poparta eksperymentami opartymi na potwierdzalnych procedurach lub dowodach matematycznych – wczesny pionier metody naukowej pięć wieków przed renesansowymi naukowcami. Z tego powodu Ibn Al Haytham jest czasami określany mianem „pierwszego prawdziwego naukowca na świecie”.

Urodzony w Basrze, Ibn Al Haytham spędził większość swojego produktywnego okresu w fatymidzkiej stolicy, Kairze i zarabiał na życie, pisząc różne traktaty i udzielając korepetycji członkom szlachty. Ibn al-Haytham jest czasami nazywany al-Baṣrī po miejscu narodzin Ibn Al Haytham lub al-Miṣrī ( „Egipcjanin”). Al-Haytham został nazwany „Drugim Ptolemeuszem” przez Abu'l-Hasana Bayhaqi i „Fizykiem” przez Johna Peckhama. Ibn al-Haytham utorował drogę nowoczesnej nauce optyki fizycznej.