English Grammar

Ucz się gramatyki angielskiej dzięki Easy Urdu

Gramatyka angielska jest sposobem, w jaki znaczenia są zakodowane w sformułowaniach w języku angielskim. Obejmuje to strukturę słów, fraz, klauzul i zdań, aż do struktury całych tekstów.

Istnieją historyczne, społeczne, kulturowe i regionalne odmiany języka angielskiego. Rozbieżności z opisaną tutaj gramatyką występują w niektórych dialektach. W tym artykule opisano uogólniony współczesny angielski standardowy - formę mowy i pisania używaną w dyskursie publicznym, w tym nadawanie, edukację, rozrywkę, rząd i wiadomości, w szeregu rejestrów, od formalnego po nieformalny. Istnieją różnice w gramatyce między standardowymi formami angielskiego, amerykańskiego i australijskiego, chociaż są one mniej istotne niż różnice w słownictwie i wymowie.

Współczesny angielski w dużej mierze porzucił system fleksyjny indoeuropejskiego na rzecz konstrukcji analitycznych. Zaimki osobowe zachowują przypadek morfologiczny silniej niż jakakolwiek inna klasa słów (pozostałość po obszerniejszym germańskim systemie przypadków staroangielskiego). W przypadku innych zaimków i wszystkich rzeczowników, przymiotników i artykułów funkcja gramatyczna jest wskazywana tylko przez kolejność wyrazów, przez przyimki i przez „saksoński dopełniacz lub angielski dzierżawczy” (-y). [1]

Osiem „klas słów” lub „części mowy” są powszechnie rozróżniane w języku angielskim: rzeczowniki, determinatory, zaimki, czasowniki, przymiotniki, przysłówki, przyimki i spójniki. Rzeczowniki tworzą największą klasę słów, a czasowniki drugą co do wielkości. W przeciwieństwie do wielu języków indoeuropejskich, angielskie rzeczowniki nie mają rodzaju gramatycznego.

Rzeczowniki, czasowniki, przymiotniki i przysłówki tworzą klasy otwarte - klasy słów, które łatwo przyjmują nowych członków, takie jak rzeczownik celebutante (celebrytka, która odwiedza kręgi modowe) i inne podobne stosunkowo nowe słowa. Pozostałe są uważane za zamknięte klasy. Na przykład rzadko się zdarza, aby nowy zaimek wprowadzał język. Determinatory, tradycyjnie klasyfikowane wraz z przymiotnikami, nie zawsze były uważane za odrębną część mowy. Injections to kolejna klasa słów, ale nie są one tutaj opisane, ponieważ nie stanowią części klauzuli i struktury zdania języka. [2]

Angielskie słowa nie są zazwyczaj oznaczone jako klasa słów. Zwykle nie jest możliwe określenie z postaci słowa, do której klasy należy, z wyjątkiem, w pewnym stopniu, w przypadku słów z końcówkami fleksyjnymi lub przyrostkami pochodnymi. Z drugiej strony większość słów należy do więcej niż jednej klasy słów. Na przykład run może służyć jako czasownik lub rzeczownik (są one traktowane jako dwa różne leksemy). [3] Leksydy mogą być odmieniane, aby wyrażać różne kategorie gramatyczne. Uruchomiony leksem ma formularze uruchomione, uruchomione, runny, runner i działające. [3] Słowa w jednej klasie mogą czasami pochodzić od słów w innej. To może dać początek nowym słowom. Aerobik rzeczownika dał ostatnio początek przymiotnikowi aerobikowanemu. [3]

Słowa łączą się, tworząc frazy. Fraza zazwyczaj pełni tę samą funkcję, co słowo z określonej klasy słów. [3] Na przykład mój bardzo dobry przyjaciel Peter jest frazą, która może być użyta w zdaniu tak, jakby była rzeczownikiem, dlatego jest nazywana frazą rzeczownikową. Podobnie zwroty przymiotnikowe i przysłówkowe funkcjonują tak, jakby były przymiotnikami lub przysłówkami, ale w przypadku innych typów fraz terminologia ma inne implikacje. Na przykład wyrażenie czasownika składa się z czasownika razem z dowolnymi obiektami i innymi osobami zależnymi; wyrażenie przyimkowe składa się z przyimka i jego dopełnienia (a zatem zwykle jest to typ przysłówka); a fraza określająca jest rodzajem wyrażenia rzeczownika zawierającego wyznacznik.