رواية سفير العبث

De Ambassador of the Absurd heeft de eer u uit te nodigen in het diepste punt van de Hell of Hell

De ambassadeur van de absurditeit heeft de eer u uit te nodigen naar het diepste punt in het inferno van de hel, de uitgenodigde heren mogen voor de val nog een laatste wens doen

Een breed glazen raam met aan weerszijden openstaande gordijnen die de buitenwereld laten zien

Een zwarte duif stond op het gezoem te klikken en maakte een verontrustend geluid voor de slapende persoon in de kamer, maar ze vloog snel weg zodra de regendruppels begonnen te vallen.

De deur van de kamer ging open en een verpleegster kwam binnen, haar uiterlijk kalm en glimlachend, met een boeket rozen, zwart en wit, maar het wit was klein, en ze maakte een cirkel in het midden van het boeket.

Ze legde het boeket naast het bed en zei zachtjes: Godzijdank voor uw veiligheid, Maestro.

Maestro op het ziekenhuisbed: Ik, wanneer ga ik naar buiten?

De verpleegster kalm: Helemaal niet, uw gezondheid is nog steeds moe

De maestro werd moe in zijn hoofd: wat heb je hier gedaan?

De verpleegster in shock: een maand! Je vergat ?

Hij slikte zijn speeksel in terwijl hij vermoeid zei: ik ben het vergeten, maar dit is veel tijd voor mij, en je hebt een probleem met zitten, ik wil naar mijn villa

De verpleegster kalm: "Het kostte je twee dagen, maar je werd wakker uit de coma. De klap op je hoofd was ernstig en het ongeval was ernstig. Je auto was vernield.

Hij hield zijn adem in terwijl hij vermoeid het boeket van zijn kant bekeek en zei: Van wie is dit?

De verpleegster haalde de kaart tevoorschijn terwijl ze ernaar keek, en plotseling werden de trekken van haar gezicht ingewikkeld terwijl ze met heldere stem las: Iemand heeft je een heel vreemde zin geschreven (stel je voor dat het lot je weer tot leven zal brengen totdat we elkaar ontmoeten een laatste keer) - Ambassadeur van Absurditeit