Surah Al A'la (سورة الأعلى) Co

سوره اعلا "عالی ترین" 87مین سوره قرآن کریم با 19 آیه است.

سوره اعلا (به عربی: سورة الأعلى ، "عالی ترین" ، "جلال و جلال پروردگار خود را در بالاترین حد") هشتاد و هفتمین سوره قرآن (قرآن / قرآن) با 19 آیه است. این در پارا 30 قرار دارد که به نام Juz Amma (Juz '30) نیز شناخته می شود.

علاء دیدگاه اسلام درباره وجود ، یگانگی خداوند و وحی الهی را توصیف می کند و پاداش ها و مجازات ها را نیز ذکر می کند. بشر اغلب چیزها را از یکدیگر و از خود نیز پنهان می کند. سوره (سوره / سوره) به ما یادآوری می کند که خداوند از چیزهایی که اعلام می شود و از موارد پنهان می داند. آیه پایانی این سوره تأیید می کند که پیامی مشابه نیز در ابراهیم و موسی در کتاب مقدس آنها نازل شده است. این سوره بخشی از سری مصعبیه است که با تسبیح خدا آغاز می شود. این سوره مکان / مکی است ، ابتدا 7 جمله (جملات) آیات در اولین سالهای زندگی مکن نازل شد.

یکی از اصحاب علی گفت که بیست شب متوالی پشت سر خود نماز خواند و هیچ سوره ای جز سوره اعلاء نخواند. سوره علاء یکی از پرخوان ترین سوره ها در نماز جمعه و ویتر است.

روایات زیادی در مورد فضیلت خواندن این سوره نقل شده است. از جمله آنها روایتی از پیامبر اسلام (ص) است که می گوید:

خداوند به هر کسی که این سوره را می خواند ، ده کلمه را که بر ابراهیم ، موسی و محمد نازل شده است ، پاداش دهد.

روایات متعددی وجود دارد که نشان می دهد هرگاه پیامبر (ص) یا یکی از دوازده امام (ع) سوره اعلا را می خواند ، می گفتند / سبحان ربیع الاعلا / منزه است پروردگار من ، عالی ترین '.

در روایت دیگری آمده است که یکی از اصحاب حضرت علی علیه السلام می گوید که بیست شب متوالی پشت سر او نماز می خواند و او هیچ سوره ای نمی خواند ، مگر سوره اعلا. همچنین ، ایشان فرمودند که اگر می دانستند این چه نعمتی است ، هر یک از آنها هر روز ده مرتبه سوره را می خوانند. وی افزود: کسی که سوره را می خواند ، در اصل ، کتاب و کتاب مقدس موسی و ابراهیم را خوانده است.

به طور خلاصه ، همانطور که از همه روایات مربوط به آن فهمیده می شود ، این سوره از اهمیت ویژه ای برخوردار است. باز هم ، روایتی از حضرت علی (ع) می گوید که سوره اعلا مورد علاقه پیامبر اکرم (ص) بود.

نظرات درباره این سوره در مورد نازل شدن آن در مکه یا مدینه تقسیم شده است ، اما ایده رایج بین مفسران این است که در مکه نازل شده است.

علامه سید محمد حسین طباطبایی (رحمه الله) ترجیح می دهد قسمت اول سوره مکه و قسمت آخر مدین را در نظر بگیرد ، زیرا شامل کلماتی در مورد نماز و صدقات و به گفته به روایات اهل بیت (ع) ، کلمات به معنای "دعا و صدقه در جشن روزه داری" است ، و ما می دانیم که دستورالعمل ماه روزه داری ، با اقدامات مربوط به آن ، در مدینه نازل شده است.

با این حال ، احتمال دارد که دستور دعا و صدقه ، که در پایان سوره ذکر شده است ، یک دستورالعمل کلی باشد و "دعا و صدقه در عید روز افطار" به عنوان "مصادیق روشن" آن شمرده می شود. می دانیم که تفسیر عبارت «مثال روشن» در روایات اهل بیت علیهم السلام به وفور یافت می شود.

بنابراین ، ایده رایج که به مکه بودن سوره اشاره می کند ، بعید نیست ، به ویژه به این دلیل که آیات ابتدایی سوره ، کاملاً با آیات پایانی سازگار است. سپس ، به آسانی نمی توان گفت که سوره قسمتی در مکه و بخشی در مدینه نازل شده است. همچنین روایتی وجود دارد که می گوید هر گروه از افرادی که به مدینه رسیده اند این سوره را برای برخی از افراد در مدینه قرائت کرده اند.

این احتمال ؛ اینکه فقط آیات ابتدایی آن خوانده شد و آخرین آیات در مدینه نازل شد ، بسیار بعید است

• رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هرکس تلاوت کند

• به سوره علاء ده عدد برابر با تعداد هریک تعلق می گیرد

• نامه کتاب مقدس به ابراهیم ، موسی و محمد نازل شده است

• (s.a.w.s.)