Salmo 102

مزمور بزرگ

1 دعای من را بشنو ، پروردگارا! بیایید فریاد کمک من!

2 وقتی که دچار دردسر می شوم صورت خود را از من پنهان نکنید. گوش خود را به من وصل کن؛ وقتی گریه می کنم سریع جوابم را بده!

3 روزهای من مثل دود از بین می روند. استخوانهای من مثل قمرهای زنده می سوزند.

4 همانطور که چمن پوشیده قلب من است. حتی خوردن را فراموش می کنم!

5 از زوزه زدن به پوست و استخوان کاهش می یابد.

6 من مثل یک جغد بیابانی هستم ، مثل یک جغد در میان ویرانه ها.

7 نمی توانم بخوابم. من مثل یک پرنده تنهایی روی بام هستم.

8 دشمنان من همیشه من را مسخره می کنند. کسانی که به من توهین می کنند از اسم من استفاده می کنند تا نفرین کنند.

9 خاکستر غذای من است و با اشک مخلوط می کنم که می نوشم ،

10 به دلیل عصبانیت و عصبانیت خود ، زیرا مرا رد کردید و مرا از شما دور کردید.

11 روزهای من مثل سایه های در حال رشد است. من مثل چمنهایی هستم که از بین می رود.

12 اما شما ، پروردگار ، برای همیشه بر روی تخت سلطنت خواهید کرد. نام شما از نسلی به نسل دیگر به یاد خواهد آمد.

13 قیام خواهید کرد و به صهیون رحم می کنید ، زیرا زمان آن است که به او دلسوزی نشان دهید. زمان مناسب فرا رسیده است

14 زیرا سنگهای آنها را بندگان شما دوست دارند ، ویرانه های آنها آنها را از شفقت پر می کند.

15 آنگاه ملتها از نام خداوند و همه پادشاهان زمین جلال او را خواهند ترساند.

16 زیرا خداوند صهیون را مجدداً بازسازی می کند و خود را در شکوه و عظمت خود ، تجلی می کند.

17 او دعای درماندگان را پاسخ خواهد داد. دعاهای او نباید تحقیر شوند.

18 بگذارید این برای نسل های آینده نوشته شود ، و قومی که هنوز ایجاد نشده اند ، خداوند را ستایش می کنند ، می گویند:

19 "خداوند از مکان بلند خود به بالا نگاه کرد. از بهشت ​​زمین را مشاهده کرد ،

20 برای شنیدن ناله های زندانیان و آزاد کردن لعنتی. "

21 بدین ترتیب نام خداوند در صهیون و ستایش او در اورشلیم بیان می شود.

22 هنگامی که اقوام و پادشاهی ها برای عبادت خداوند جمع می شوند.

23 او در اواسط زندگی من با قدرت خود مرا زد. این روزهای من را کوتاه کرد.

24 سپس پرسیدم: "خدای من ، مرا در میان ایام مرا نگیر. روزهای شما برای همه نسل ها ماندگار است! "

25 در ابتدا پایه های زمین را بنا نهادید ، و آسمان کارهای دست شماست.

26 آنها هلاک می شوند ، اما شما خواهید ماند. آنها به عنوان پوشاک پیر می شوند. به عنوان لباس ، آنها را تغییر داده و دور می اندازید.

27 اما شما همچنان یکسان هستید و روزهای شما هرگز پایان نخواهد یافت.

28 فرزندان بندگان شما دارای سكونت خواهند بود. فرزندان آنها در حضور شما مستقر می شوند.