Daulah Bani Saljuk

به بحث و بررسی تاریخ دوران نبوی و خلافت رشیده می پردازد

سلجوقیان از چندین قبیله کوچک غوز در منطقه ترکستان سرچشمه می گیرند. در قرون دوم و سوم و چهارم هجری به سمت غرب به ماوراءالنهر و خراسان رفتند. در آن زمان آنها متحد نبودند. آنها توسط سلجوقی بن توقاق متحد شدند. از این رو به آنها سلجوقیان می گویند. در ابتدا سلجوقی بن توقاق رحیمه الله به بقو، پادشاه منطقه ترکمان که نواحی اطراف دریای عرب و دریای خزر را پوشانده بود، خدمت کرد. سلجوق رحیم الله به عنوان رهبر ارتش منصوب شد. نفوذ رحیم الله سلجوقی به حدی بود که راجا بقو نگران بود که موقعیت او به خطر بیفتد. راجا بقو قصد خلاصی از سلجوقیان را داشت.

اما قبل از اجرای این طرح، سلجوق رحیم الله از آن خبر داشت. او مخالفت نکرد و یا قیام نکرد، اما با پیروانش به منطقه LAND مهاجرت کرد، یا به نام «واما واره النهار»، منطقه ای مسلمان نشین در منطقه ماوراءالنهر (بین رودهای ام دریا و سیردریا یا سیحون) مهاجرت کرد. . آنها با اجازه حاکم داوله سامانیه که منطقه را کنترل می کند در این منطقه ساکن هستند. آنها با منهج سلفی اهل سنت به اسلام گرویدند. هنگامی که داوله سامانیه توسط داوله غزنویه شکست خورد، رحیم الله سلجوقی اعلام استقلال کرد. او موفق شد منطقه ای را که قبلاً تحت کنترل داوله سامانیه بود، کنترل کند. پس از مرگ رحیم الله سلجوقی، رهبری توسط پسرش اسرائیل بن سلجوق و سپس جانشین وی میکائیل بن اسرائیل بن سلجوق ادامه یافت، اما متأسفانه برادرش به اسارت حکام غزنویه درآمد. ¹

رهبری بعدی توسط ثگریل بک رحیمه الله برگزار شد. این آخرین پیشوای سلجوقی در سال 429 هجری/1036م موفق به شکست مسعود غزنوی، حاکم غزنوی شد و او را مجبور به ترک منطقه خراسان کرد. پس از این موفقیت، توگریل تأسیس داوله سلجوقی را اعلام کرد. در سال 432 هجری/1040 میلادی این داله از سوی خلیفه عباسی در بغداد به رسمیت شناخته شد. در زمان رهبری ثغریل بیک، خاندان سلجوقی به جای بنی بویه وارد بغداد شدند. پیش از این، ثغریل رحیم الله موفق شد مناطق مرودان نایسابور را از قدرت های غزنویه، بلخ، اورجان، طبرستان، خوارزم، ری و اصفهان تصرف کند.

موقعیت و مقام خلیفه پس از روی کار آمدن سلسله سلجوقیان بهتر بود; دست کم اقتدار او در عرصه دین پس از مدتی «غصب» توسط شیعیان احیا شد. با وجود اینکه بغداد قابل کنترل بود، از آن به عنوان مرکز حکومت استفاده نمی شد. ثغرل بک رحیمه الله شهر نایسابور و بعداً شهر ری را به عنوان مرکز حکومت خود برگزید. داولای کوچکی که قبلاً خود را جدا کرده بودند، پس از فتح توسط دوله سلجوقی، برای شناخت موقعیت بغداد بازگشتند، حتی به حفظ یکپارچگی و امنیت عباسیان ادامه دادند تا از ایدئولوژی شیعه جلوگیری کنند و منهج سلفی سنی را که به آن پایبند بودند، توسعه دهند.