Arus Pasang Surut Mancing Laut

سرعت جریان های اقیانوسی را بر اساس چندین نوع جزر و مد متمایز کنید

چندین اصطلاح برای توصیف تغییرات سطح دریا در طول چرخه جزر و مد روزانه استفاده می شود. این اصطلاحی است که معمولاً در ناوبری دریایی، فعالیت های ماهیگیری و فعالیت های ساحلی استفاده می شود.

جزر و مد بزرگ:

جزر و مد زمانی است که آب دریا به بالاترین ارتفاع خود در چرخه جزر و مد روزانه می رسد. این زمانی اتفاق می افتد که ماه و خورشید در یک خط مستقیم با زمین یا نزدیک به آن خط مستقیم باشند. در این زمان، کشش گرانشی ماه و خورشید یکدیگر را تقویت می کند و باعث می شود که آب دریا به اوج خود برسد. جزر و مد بزرگ معمولا دو بار در روز رخ می دهد.

جزر و مد مرده:

جزر و مد مرده زمانی است که آب دریا به پایین ترین سطح در چرخه جزر و مد روزانه می رسد. این زمانی اتفاق می افتد که ماه و خورشید با زمین زاویه 90 درجه یا نزدیک به آن زاویه تشکیل دهند. در این زمان، کشش گرانشی این دو، یکدیگر را خنثی می کند و باعث می شود که آب دریا به پایین ترین سطح خود برسد. جزر و مد مرده نیز دو بار در روز رخ می دهد.

آب هل دهنده بزرگ:

فشار بزرگ آب زمانی است که آب دریا از پایین ترین ارتفاع به بالاترین ارتفاع شروع می کند. این دوره زمانی است که آب دریا پس از رسیدن به جزر و مد همچنان به افزایش می یابد. فشار زیاد آب تا رسیدن به جزر و مد ادامه می یابد.

آب فشاری کوچک:

رانش های کوچک آب زمانی است که آب دریا از بالاترین سطح به پایین ترین سطح شروع به سقوط می کند. این دوره زمانی است که سطح دریا پس از رسیدن به جزر و مد به کاهش ادامه می‌دهد. رانش کوچک آب تا رسیدن به جزر و مد ادامه می یابد.