Ov (qissa)

Adibimiz Tohir Malikning Ov nomli qissasi

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Erta saharda mo‘minlar qatorida o‘rnimdan turg‘izgan, ko‘zimga Nur bergan, ongimni tiniqlashtirgan, qo‘lga qalam olishga imkon yaratgan Egamga hamd aytmoq bilan ishirir Yo Tangrim, Dilimda bir dard uyg‘ongan, uni dindoshlarimga-da yetkazishga o‘zing madad bergaysen. Ey Olloh, boshimga qilich kelganida ham Sening muborak nomingni tildan qo‘ymagan, Vatan Hurligi uchun jon bergan, ammo Vatan tuprog‘ida yotish Nasib etmagan shahidlarni Ul muborak zotlarni qiyomatda bandam degaysen, Rasulillah shafoatlariga O‘zing muyassar qilg‘aysen, omiyn!

Yo Tangrim, Ozingning rizoliging bilan, shahidlar ruhini shod etmoq maqsadida shul asarni yozmoqqa jazm etdim. Biz gunohkor bandalaredga O‘zing hidoyat, đậu phụ tovfiq ber ...

Bu tong Unet sayyorasi tashvishli xabar bilan uyg‘ondi. Bir etagi dengizga tutash baland tog ‘siynasiga joylashgan kuzatuv maskani« 1248 »raqami bilan belgilangan sayyoraga yetib borgan koinot kemasining halokatga uchragani haqida ma. Kema nima sababdan sayyora sathiga qulagani noma Khănlum edi. Unet olimlariga ma Phụclum bo‘lgan narsa - fazogirlarning uchtasi halok bo‘lgan. Birovi hayot, đạn uning-da qismati qorong‘i.

O‘sha tong unetliklar taqvimida 2419 yil, erta kuz oyining o‘n birinchi kuni boshlandi. Unetliklar «1248» sayyoraning nomi «Yer» ekanini, kemalari Yer vaqti bilan 1908 yil iyunining o‘ttizinchi tongida halokatga uchraganini keyinroq biladilar. Tirik qolgan yagona fazogirning taqdiri esa ularga uzoq yillar noma Khănlum bo‘lib qolaveradi.