THE TWILIGHT OF THE IDOLS

Zamanın Alman kültürünü eleştirmenin yanı sıra.

Nietzsche, benzer özellikler sergilediğine inandığı önde gelen Fransız, İngiliz ve İtalyan kültür liderlerini de hedef alıyor. Nietzsche, Sezar, Napolyon, Goethe, Thucydides ve Sofistleri kültürel çöküşün tüm bu iddia edilen temsilcilerinden daha güçlü ve sağlıklı oldukları için övüyor. Kitap, Nietzsche'nin son ve en önemli çabasını tüm değerlerin yeniden değerlendirilmesi olarak tanımlar ve Romalıların, yalnızca edebiyat alanında da olsa, eski Yunanlılar üzerinde zafer kazandığı bir antik çağ perspektifi sunar. On iki bölüm kitabı oluşturuyor.

Platon'un teorilerinin çoğu, özellikle Varlık ve Oluş, formlar dünyası ve duyuların yanılabilirliği ile ilgili olanlar Nietzsche tarafından reddedilir. Daha spesifik olarak, Platon'un duyuların inkar edilmesi gerektiği görüşünü reddeder. Bu, Nietzsche'nin insan dehası fikirlerine aykırı bir kişisel çöküş işaretidir. Nietzsche, "çöküş" terimini, güç kaybını ve zayıflığın kutlanmasını tanımlamak için kullanır. Nietzsche'ye göre, eğer kişi duyusal olmayan, değişmez bir dünyayı üstün ve duyusal dünyamızı aşağı olarak kabul ederek doğaya ve ardından duyusal dünyaya - canlıların dünyasına - karşı bir nefreti benimserse. Nietzsche'ye göre, ancak zayıf, hasta veya soysuz bir kişi böyle bir inanca sahip olabilir.