The Count of Monte Cristo nove

Monte Cristo Kontu Fransız yazar Alexandre Dumas tarafından bir macera romanı

Bu uygulama para bozduruldu, ancak yine de geliştiricinizden buymeacoffee.com/kivii satın almak için bir kahve satın alabilirsiniz.

Bu Ücretsiz e-Kitap yalnızca İngilizcedir

Monte Cristo Kontu, Fransız yazar Alexandre Dumas'ın 1844'te tamamladığı bir macera romanıdır. Üç Silahşörler ile birlikte yazarın en popüler eserlerinden biridir. Romanlarının çoğu gibi, işbirliği yaptığı hayalet yazarı Auguste Maquet tarafından önerilen olay örgüsünün ana hatlarından genişletildi. Dumas'ın Maquet'le çalışmasından önce yazdığı bir diğer önemli eser, kısa romanı "Georges" idi; Bu roman bilim adamlarının özel ilgisini çekiyor çünkü Dumas fikirlerin ve olay örgüsünün çoğunu daha sonra Monte Cristo Kontu'nda yeniden kullandı.

Hikaye, Fransa, İtalya ve Akdeniz'deki adalarda 1815-1839 tarihi olayları sırasında geçiyor: Fransa Louis-Philippe hükümdarlığı boyunca Bourbon Restorasyonu dönemi. Yüz Gün döneminden hemen önce başlar (Napolyon sürgünden sonra iktidara geldiğinde). Tarihsel ortam, kitabın temel unsurlarından biridir ve öncelikle umut, adalet, intikam, merhamet ve affetme temalarıyla ilgili bir macera hikayesidir. Yanlışlıkla hapsedilen, hapisten kaçan, bir servet kazanan ve hapishaneden sorumlu olanlardan intikam almaya başlayan bir adamı merkez alır. Planlarının hem masumlar hem de suçlular için yıkıcı sonuçları var.

Dumas, Monte Cristo Kontu'ndaki intikam fikrinin, yazarın ölümünden sonra 1838'de yayınlanan Fransız polis arşivcisi Jacques Peuchet tarafından derlenen bir kitaptaki bir hikayeden geldiğini yazdı. Dumas, bu makaleyi 1846'daki baskılardan birine dahil etti. Peuchet, 1807'de Nîmes'de yaşayan bir ayakkabıcı Pierre Picaud'dan, üç kıskanç arkadaşın onu yanlış bir şekilde İngiltere için casus olmakla suçladığında zengin bir kadınla evlenmekle nişanlandığını anlattı. Picaud, zengin bir İtalyan din adamının hizmetçisi olarak görev yaptığı Fenestrelle Kalesi'nde bir tür ev hapsine alındı. Adam öldüğünde servetini oğul muamelesi yapmaya başladığı Picaud'a bıraktı. Picaud daha sonra talihsizliğinden sorumlu olan üç adama karşı intikamını planlamak için yıllarını harcadı. Birincisini üzerinde "Bir Numara" yazan bir hançerle bıçakladı, sonra ikincisini zehirledi. Üçüncü adamın oğlunu suça, kızını da fuhuşa sürükledi ve sonunda adamın kendisini bıçakladı. Loupian adlı bu üçüncü adam, Picaud tutukluyken Picaud'un nişanlısıyla evlenmişti.

"Gerçek Hikayeler" den bir diğerinde Peuchet, bir ailede meydana gelen zehirlenmeyi anlatır. Pleiade baskısında da alıntılanan bu hikaye, açıkça Villefort ailesi içindeki cinayetler bölümüne örnek teşkil etti. Pleiade baskısına giriş, gerçek hayattan diğer kaynaklardan bahsediyor: Abbé Faria, romandaki Faria'nınkine çok benzeyen bir hayattan sonra 1819'da var oldu ve öldü. Dantès'e gelince, kaderi Peuchet'in kitabındaki modelinden oldukça farklı, çünkü ikincisi olay örgüsünün "Caderousse" tarafından öldürülüyor. Ancak Dantès, diğer iki Dumas çalışmasında "egoları değiştirir"; 1838'den "Pauline" de ve daha da önemlisi, siyah soylu genç bir adamın kendisini küçük düşüren beyazlardan intikam almaya hazırlandığı 1843 "Georges" ta.