Psalm 39

Mükemmel Mezmurlar

1 (Baş Müzisyen'e, David'in Mezmuruna bile Jeduthun'a bile.) Dedim ki, dilimle günah işlemediğim yoluma dikkat edeceğim: Kötülükler daha önce olduğu gibi ağzımı bir dizginle tutacağım ben mi.

2 Sessizlikle aptaldım, huzurumu korudum, iyiden bile; ve üzüntüm karıştı.

3 Kalbim içimde sıcaktı, ateşi yakarken musallatken: sonra ben de dilimle uçurdum,

4 RAB, benim sonunu ve günlerimin ölçüsünü, ne olduğunu bilmeme izin ver; ne kadar zayıf olduğumu bilirim.

5 Günlerimi bir el işi olarak yaptın; ve benimkinin yaşı senden önce hiçbir şey değildir: en iyi haliyle her insan tamamen kibirdir. Selah.

6 Elbette her insan boşuna bir çiviyle yürür: şüphesiz boşuna huzursuz olurlar: zenginlikleri toparlar ve onları kimin toplayacağını bilmezler.

7 Ve şimdi, Lord, ne bekliyorum? umudum senin içinde.

8 Beni bütün hadiselerimden kurtar: aptalın kınamasını değil.

9 Aptaldım, ağzımı açmadım; çünkü sen yaptın.

10 Vuruşunu benden uzaklaştır: Elini sıkarak tükendim.

11 İncillerle dostluğu iniquity için düzelttiğinizde, güzelliğini bir güve gibi tüketmek için yaparsınız: elbette her insan kibirdir. Selah.

12 Duamı duy ey ey RAB, ağlamama kulak ver; barışı gözyaşlarımda tutmayın: çünkü tüm babalarım gibi seninle bir yabancı ve bir gezginim.

13 O beni kurtar, bu yüzden gitmeden önce gücü toparlayabilirim ve daha fazla olmayacağım.