LOGIC OF HEGEL

Georg Wilhelm Hegel mantık anlayışını Mantık Bilimi'nde tanımladı.

Hegel'in mantığı diyalektik bir metafizik veya diyalektik sistemidir; düşünce ve varlığın tek bir aktif varlık olduğu fikrinin bir gelişimidir. Klasik Aristotelesçi kıyas, Mantık Bilimi'nde de yer alır; bununla birlikte, kişisel olmayan, biçimsel bir akıl yürütme aracı olarak değil, "düşünme ve varoluşun ilk birliğinin" bir aşaması olarak tasavvur edilir.

Hegel, Immanuel Kant'ın düşüncenin gerçekliği (varlığı) içten dışa şekillendirdiği ve gerçekliğin (varlığın) birçok yönden düşünceyle özdeş olduğu iddiasını, Kant'la başlayan ve kendi düşüncesinde doruğa ulaşan Alman idealizminin en önemli katkısı olarak değerlendirdi. Felsefe. Sonuçta özne ve nesne, düşünce ve varoluş aynı yapısal bileşenlere sahiptir. Hegel, tüm gerçekliğin nihayetinde rasyonel bir yapıya sahip olduğuna inanıyordu, bu nedenle mantık sadece akıl yürütme veya tartışma ile ilgili değil, aynı zamanda tüm gerçekliğin ve tüm boyutlarının rasyonel, yapısal kalbidir. Sonuç olarak varlık, boşluk, oluş, varlık, gerçeklik, öz, yansıma, kavram ve yöntem analizleri Hegel'in Mantık Bilimi'nde ele alınan konular arasındadır. Geliştirildiği şekliyle onun diyalektiğinin en kapsamlı açıklamasını içeriyordu.