Cell Biology Textbook

Uygulamalar Hücresel biyolojiyi temelden ileri düzeye öğrenin

Uygulamalar Hücre biyolojisi, hücrelerin yapı ve işlevlerinin incelenmesinin uygulamasıdır ve hücrenin yaşamın temel birimi olduğu kavramı etrafında döner. Genel olarak bu uygulama, hücreleri oluşturan dokuların ve organizmaların ayrıntılı bir şekilde anlaşılmasını sağlar. Bazı organizmalar sadece bir hücreye sahipken, diğerleri çok sayıda hücreli işbirlikçi gruplar halinde organize edilir. Genel olarak, hücre biyolojisi, tüm hücreler tarafından paylaşılan en yaygın özelliklerden belirli bir hücreye özgü benzersiz ve oldukça karmaşık işlevlere kadar hücrelerin yapısı ve işlevine odaklanır.

Genel olarak hücre biyolojisi, hücresel organeller ve bölmeler, insan ticareti ve devir, sinyalizasyon, hareketlilik, yapışma, hücre bölünmesi, farklılaşma ve programlanmış hücre ölümü, rejenerasyon, organogenez ve somatik embriyogenez dahil olmak üzere bitki moleküler biyolojisi ve biyoteknolojisi gibi biyolojinin tüm yönleriyle ilgilenir. gen transferi. , kan akışı. genler, ikincil metabolitler, metabolik mühendislik, transgenlerin etkisi, hücresel sistemlerin fizyolojik, farmakolojik ve toksik tepkileri; genomik ve genetik, metabolizma, abiyotik ve biyotik stres, fitopatoloji, gen transferi ve ekspresyonu, moleküler ilaçlama, sistem biyolojisi, nanobiyoteknoloji, genom düzenleme, fenomik ve sentetik biyoloji.

Bu uygulama, hücre biyolojisinin temel bilimini tartışır. Bu disiplinin başlangıç ​​noktası 1830'lar olarak kabul edilebilir. Bilim adamları yüzyıllardır mikroskop kullansalar da ne gördüklerinden her zaman emin değiller. Robert Hooke'un 1665'te mantar dilimlerindeki bitki hücre duvarlarına ilişkin ilk gözlemlerini, kısa süre sonra Antonie van Leeuwenhoek'in görünür şekilde hareketli parçalara sahip canlı bir hücre tanımlaması izledi. 1830'larda, işbirlikçi olan iki bilim adamı - bitki hücrelerini inceleyen Schleiden ve hayvan hücrelerini ilk inceleyen Schwann - hücrenin ilk açıkça belirtilen tanımını sağladılar. Tanımları, hem basit hem de karmaşık tüm canlıların bir veya daha fazla hücreden yapıldığını ve hücrenin yaşamın yapısal ve işlevsel birimi olduğunu belirtir - bu kavram, hücre teorisi olarak bilinir hale geldi.

On dokuzuncu ve yirminci yüzyıllarda mikroskopi ve boyama teknikleri geliştikçe, bilim adamları hücrelerde giderek daha fazla iç detay görebildiler. Van Leeuwenhoek tarafından kullanılan mikroskop, numuneyi birkaç yüz kez büyütebilir. Günümüzün yüksek güçlü elektron mikroskopları, örnekleri bir milyondan fazla kez büyütebilir ve organellerin şeklini mikrometre ölçeğinde ve altında ortaya çıkarabilir. Konfokal bir mikroskopla, bir dizi görüntü birleştirilebilir ve bu da araştırmacıların hücrelerin ayrıntılı üç boyutlu temsillerini üretmelerine olanak tanır. Bu gelişmiş görüntüleme teknikleri, hücrelerin karmaşıklığını ve oluşturdukları yapıları daha iyi anlamamıza yardımcı oldu.