History of Yugoslavia

Yugoslavya

Yugoslavya, 20. yüzyılın büyük bölümünde Güneydoğu Avrupa'da bir ülkeydi. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra 1918'de Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı adı altında geçici Sloven, Hırvat ve Sırp Devleti'nin (kendisi eski Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun topraklarından oluşuyordu) ile birleşmesiyle ortaya çıktı. eskiden bağımsız Sırbistan Krallığı. Sırp kraliyet Karađorđević Evi Yugoslav kraliyet hanedanı oldu. Yugoslavya, 13 Temmuz 1922'de Paris'teki Büyükelçiler Konferansı'nda uluslararası tanınırlık kazandı. Ülke, Güney Slav halklarının adını aldı ve toprakların Osmanlı İmparatorluğu ve Avusturya-Macaristan'ın bir parçası olduğu yüzyıllardan sonra ilk birliğini oluşturdu.

3 Ekim 1929'da Yugoslavya Krallığı olarak yeniden adlandırıldı, 6 Nisan 1941'de Mihver devletleri tarafından işgal edildi. 1943'te Partizan direnişi tarafından Demokratik Federal Yugoslavya ilan edildi. 1944'te kral onu meşru hükümet olarak tanıdı, ancak Kasım 1945'te monarşi kaldırıldı. Yugoslavya, komünist bir hükümet kurulduğunda 1946'da Federal Yugoslavya Halk Cumhuriyeti olarak yeniden adlandırıldı. İtalya'dan Istria, Rijeka ve Zadar topraklarını aldı. Partizan lideri Josip Broz Tito, 1980'deki ölümüne kadar ülkeyi cumhurbaşkanı olarak yönetti. 1963'te ülkenin adı yeniden Yugoslavya Sosyalist Federal Cumhuriyeti (SFRY) olarak değiştirildi.

Ülkeyi oluşturan altı sosyalist cumhuriyet SR Bosna-Hersek, SR Hırvatistan, SR Makedonya, SR Karadağ, SR Slovenya ve SR Sırbistan idi. Sırbistan, 1974'ten sonra federasyonun diğer üyelerine büyük ölçüde eşit olan iki Sosyalist Özerk Eyaleti, Voyvodina ve Kosova'yı içeriyordu. 1980'lerdeki ekonomik ve siyasi krizden ve milliyetçiliğin yükselişinden sonra Yugoslavya, cumhuriyetlerinin sınırları boyunca, ilk başta beş ülkeye bölünerek Yugoslav Savaşlarına yol açtı.