Pendakian Gunung Angker

Orta Java'daki dağlardan birine tırmanırken yaşanan gizemli korku hikayesi.

ÖZET:

Bu mektubu bir maden suyu şişesine koydum. Bir gün birisinin onu bulması umuduyla, bu dağda bir zamanlar hayatta kalmaya çalışan çetin insanların olduğunu bilsinler diye. Kimse bulmasa bile bu mektup sadece gönüllerde bir teselli olsun, ahirete dönmeden önce dünyaya bir hatıra olsun.

Bazı mesajlar ve dilek listeleri yazdım. Üzgünüm, evde annemi ne kadar özlediğimi yazmak dışında mektuptan önemli bir şey yok.

Annemi çok özledim, bu gece ona sarılmak istiyorum. Tüm hizmetlerinin karşılığını veremediğim için üzgünüm anne. Klişe gelebilir ama bu sefer ciddiyim, ona hiçbir şey veremediğim için gerçekten üzgünüm.

Bu gece evde olsaydım, belki şimdi annemle akşam yemeğinin tadını çıkarıyorum. En sevdiğim kızarmış tempeh ve tavada kızartılmış lahananın tadını çıkarıyorum. Kokusunu alabiliyorum, tadını alabiliyorum. Sadece bir halüsinasyon olsa da en sevdiğim yemeği son kez hatırlayabildiğim için mutluyum.

Bu gece ağladım, daha fazla tutamadım gözyaşlarımı. Olsun, sonuçta bu ormanda kimse yok. Sadece ben ve arkadaşlarım bir çam ağacına yaslanmış karanlığın tadını çıkarıyoruz. Cırcır böceklerinin sesi sürekli duyulur, bazen uzaktan belli belirsiz bir baykuş sesi de duyulur.

Korku artık benim değil, ne olacaksa teslim oldum. Tekrar yürüyemeyecek kadar güçsüzdüm. Burada oturup vahşi kaplanın mı yoksa ölüm meleğinin mi önce geleceğini beklemek istiyorum.

O iyimserlik duygusu artık yok oldu, günlerce hep bir helikopterin geldiğini hayal ediyorum. Eve uçmak için götürüldüm. Dağın altında beni çok sayıda gazeteci ve vatandaş karşıladı. Ne güzel bir manzara. Ama ne yazık ki hepsi bir hayal, gerçekler her zaman acı verici.

Ama arkadaşlarımla bu yürüyüşü yaptığım için asla pişman değilim.

BU UYGULAMANIN AVANTAJLARI:

- Hafif, RAM tasarrufu, küçük boyut

- Eyd'e göre düzgün yazı

- Okunan hikayeleri / bölümleri işaretleme

- Mevcut "koyu tema" ve "açık tema"