هيا نوقظ الشمس

Güneşi Uyandıralım, José Mauro

kitap hadi güneşi uyandıralım

Jose Mauro'nun fotoğrafı.

Altı yaşındaki Ziza, etrafındaki basit şeylerden akar, harika portakal ağacından parlayan hayalleriyle yetişkinlerin dünyasına bakar, tabanlarından şaşkına döner, onda şefkatli bir el arar, Yalnız bir nehrin sayfasında titreyen bir yanılsama olsa bile,

Şimdi on bir yaşında ailesinden ayrılmış, bekar, nostaljik, bakımlı, yalnızlıktan temiz ve soğuk, ortaokul ve piyano dersleri arasında bir akor gibi gerilmiş. Tozlu sokakların, ara sokakların hatıralarıyla, yoksulluğun hüküm sürdüğü yerde kavurucu bir sıcaklıkla dolu, ergenliğe adım atan bir çocuğun omuzlarında böyle bir dünya nasıl bir ağırlık taşıyabilir? Bu çocuk, mavi bir şeytandan itaatkar bir meleğe dönüştüğü yeni, zengin bir ailenin evinde yaşamaya geldiğinde nasıl hissediyor? Yeni kalbi onunla içeriden konuşurken, yalnızlığını aynı rüya aleviyle aydınlatırken, küçük savaşlarına girerken, ta aşkın ilk iğnesine kadar böyle mi kalır?