جوشن کبیر صوتی دعای شب قدر

Farsça çeviri ile Ses Ghadr Namaz

این دعا در کتاب‌های «بلدالامین» و «مصباح» کفعمی آمده؛ از حضرت سید الساجدین(علیه‌السلام)، از پدر ایشان از جدّ بزرگوارش حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده:

این دعا را جبرئیل برای آن حضرت در یکی از جنگ‌ها فرود آورد، درحالی‌که زره سنگینی بر تن آن جناب قرار داشت، به گونه‌ای که سنگینی آن بدن مبارک آن حضرت را به درد آورده بود. جبرئیل عرضه داشت: یا محمّد؛ پروردگارت به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: این جوشن [زره] را از تن خود بیرون کن و این دعا را بخوان که برای تو و امّتت موجب ایمنی است.

سپس شرحی در فضیلت این دعا ذکر فرموده که اینجا جای بیان همه آن نیست ولی به برخی از آن اشاره می‌کنم از جمله آنکه:

هرکه آن را بر کفنش بنویسد، خدا به احترام آن او را به آتش نمی‌افکند و هرکه آن را در اول ماه رمضان با نیت خالص و دلی پاک بخواند، حق‌تعالی بهره‌مندی [از خیر دنیا و آخرت] را روزی او می‌کند و برای وی هفتاد هزار فرشته می‌آفریند که خدا را تسبیح و تقدیس کنند و ثوابش را برای او قرار دهند.

در ادامه نیز فضیلت زیادی روایت کرده تا آنکه فرمود: هرکه آن را در ماه رمضان «سه بار» بخواند، خدا بدن او را بر آتش جهنم حرام می‌کند و بهشت را برای او واجب می‌گرداند و دو فرشته را بر او می‌گمارد تا او را از گناهان حفظ کنند و در طول زندگی خود در امان خدا باشد؛

و در پایان روایت آمده: امام حسین(علیه‌السلام) فرمود: پدرم علی بن ابیطالب به حفظ این دعا وصیت کرد و نیز اینکه آن را بر کفن ایشان بنویسم و به اهل خود بیاموزم و آنان را به خواندنش تشویق کنم.

این دعا مشتمل بر هزار نام از نام‌های خدا است و اسم اعظم نیز در آن است.

فقیر گوید: از این روایت دو نکته استفاده می‌شود:

اوّل: استحباب نوشتن این دعا بر کفن چنان‌که علاّمه بحر العلوم (عطر مرقده) در کتاب «الدرّة» به آن اشاره فرموده است:

وَسُنَّ أَنْ يُكْتَبَ بِالْأَ كْفانِ‌

شَهادَةُ الإِسْلامِ وَالإِيمانِ

شد مستحب نوشتنش بر اکفان

گواه بر اسلام و هم بر ایمان

وَهَكَذا كِتابَةُ الْقُرْآنِ‌

وَالْجَوْشَنِ الْمَنْعُوتِ بِالْأَمانِ

و هم نوشتن کتاب قرآن

و جوشن آن دعای امن و امان

دوم: استحباب خواندن این دعا در اوّل ماه رمضان.

و امّا درباره قرائت آن در خصوص شب‌های قدر باید گفت، ذکری از آن در این روایت نیامده است ولی علاّمه مجلسی (قدس سره روحه) در کتاب «زاد المعاد» آن را در ضمن اعمال شب‌های قدر بیان کرده است و در برخی از روایات نیز وارد شده که دعای «جوشن کبیر» را در هر یک از شب‌های قدر بخوانند؛ و برای ما در این مقام فرمایش علاّمه مجلسی (أحلّه اللّٰه دار السّلام) کافی است.

در هر صورت این دعا مشتمل بر صد بند است و هر بندی مشتمل بر ده نام از نام‌های خداست که در آخر هر بند باید گفت:

سُبْحانَكَ يَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ.

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، ما را از آتش برهان ای پروردگار

و در کتاب «بلدالامین» آمده است که در آغاز هر بند «بسم اللّه» بگوید و در آخرش:

سُبْحانَكَ يَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَخَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ، يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .

منزّهی تو ای که معبودی جز تو نیست، فریادرس فریادرس، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را ای پروردگار از آتش رهایی بخش، ای دارنده بزرگی و رأفت و محبت، ای مهربان‌ترین مهربانان.