Taiko

Taiko Virtual

ไทโกะ (太鼓) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเพอร์คัชชันของญี่ปุ่น ในภาษาญี่ปุ่น คำนี้หมายถึงกลองทุกชนิด แต่นอกประเทศญี่ปุ่น คำนี้ใช้เพื่ออ้างถึงกลองญี่ปุ่นต่างๆ ที่เรียกว่า วะไดโกะ (和太鼓, "กลองญี่ปุ่น") และรูปแบบของการตีกลองไทโกะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรียกว่า kumi-daiko (組太鼓, "ชุดกลอง") กระบวนการสร้างไทโกะแตกต่างกันไปตามผู้ผลิตแต่ละราย และการเตรียมทั้งตัวกลองและเปลือกอาจใช้เวลาหลายปีขึ้นอยู่กับวิธีการ

ไทโกะมีต้นกำเนิดตามตำนานในนิทานพื้นบ้านของญี่ปุ่น แต่บันทึกทางประวัติศาสตร์ระบุว่าไทโกะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับญี่ปุ่นผ่านอิทธิพลทางวัฒนธรรมของเกาหลีและจีนตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสต์ศักราช ไทโกะบางชนิดมีลักษณะคล้ายกับเครื่องดนตรีที่มีต้นกำเนิดมาจากอินเดีย หลักฐานทางโบราณคดียังสนับสนุนมุมมองที่ว่าไทโกะมีอยู่ในญี่ปุ่นในช่วงศตวรรษที่ 6 ในสมัยโคฟุน หน้าที่ของพวกเขามีหลากหลายตลอดประวัติศาสตร์ ตั้งแต่การสื่อสาร การปฏิบัติการทางทหาร การแสดงละคร พิธีทางศาสนา ไปจนถึงการแสดงในเทศกาลและคอนเสิร์ต ในยุคปัจจุบัน ไทโกะยังมีบทบาทสำคัญในการเคลื่อนไหวทางสังคมสำหรับชนกลุ่มน้อยทั้งในและนอกประเทศญี่ปุ่น

การแสดงคุมิไดโกะซึ่งมีลักษณะเฉพาะคือวงดนตรีที่เล่นกลองแบบต่างๆ ได้รับการพัฒนาในปี 1951 ผ่านผลงานของไดฮาจิ โอกุจิ และยังคงดำเนินต่อไปกับกลุ่มต่างๆ เช่น โคโดะ การแสดงสไตล์อื่นๆ เช่น ฮาจิโจ-ไดโกะ ก็มาจากชุมชนเฉพาะในญี่ปุ่นเช่นกัน กลุ่มการแสดง Kumi-daiko ไม่เพียงแต่ในญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสหรัฐอเมริกา ออสเตรเลีย แคนาดา ยุโรป ไต้หวัน และบราซิลด้วย การแสดงของไทโกะประกอบด้วยองค์ประกอบหลายอย่างในจังหวะทางเทคนิค รูปทรง ด้ามจับไม้ เสื้อผ้า และเครื่องดนตรีเฉพาะ วงดนตรีมักจะใช้นากาโดไดโกะที่มีรูปทรงถังที่แตกต่างกันและชิเมะไดโกะขนาดเล็ก กลองหลายวงมาพร้อมกับเสียงร้อง เครื่องสาย และเครื่องเป่าลมไม้