Karl Marx - Biography

คาร์ล มาร์กซ

คาร์ล มาร์กซ์ (5 พฤษภาคม พ.ศ. 2361 - 14 มีนาคม พ.ศ. 2426) เป็นนักปรัชญา นักทฤษฎีการเมือง นักเศรษฐศาสตร์ นักประวัติศาสตร์ นักสังคมวิทยา นักข่าว และนักสังคมนิยมปฏิวัติ โดยกำเนิด ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของเขาคือจุลสาร The Communist Manifesto ในปี 1848 (ร่วมกับฟรีดริช เองเกลส์) และ Das Kapital สามเล่มของเขา (พ.ศ. 2410–2437); อย่างหลังใช้แนวทางวิพากษ์วิจารณ์วัตถุนิยมทางประวัติศาสตร์ในการวิเคราะห์ระบบทุนนิยม ซึ่งเป็นจุดสุดยอดของความพยายามทางปัญญาของเขา แนวคิดของมาร์กซ์และการพัฒนาในเวลาต่อมา ซึ่งเรียกรวมกันว่าลัทธิมาร์กซ มีอิทธิพลอย่างมากต่อประวัติศาสตร์ทางปัญญา เศรษฐกิจ และการเมืองสมัยใหม่

มาร์กซ์เกิดที่เมืองเทรียร์ในราชอาณาจักรปรัสเซีย ศึกษาที่มหาวิทยาลัยบอนน์ เบอร์ลิน และเยนา และได้รับปริญญาเอกด้านปรัชญาจากรุ่นหลังในปี พ.ศ. 2384 เขาเป็นเฮเกลเลียนรุ่นเยาว์ เขาได้รับอิทธิพลจากปรัชญาของเกออร์ก วิลเฮล์ม ฟรีดริช เฮเกล และทั้งวิพากษ์วิจารณ์และพัฒนาแนวความคิดของเฮเกลในงานต่างๆ เช่น The German Ideology (เขียนในปี 1846) และ Grundrisse (เขียนในปี 1857–1858) ขณะอยู่ที่ปารีสในปี พ.ศ. 2387 มาร์กซ์ได้เขียนต้นฉบับเศรษฐศาสตร์และปรัชญาของเขา และได้พบกับเองเกลส์ ซึ่งกลายมาเป็นเพื่อนสนิทและผู้ร่วมงานของเขา หลังจากย้ายไปบรัสเซลส์ในปี พ.ศ. 2388 พวกเขามีบทบาทในสันนิบาตคอมมิวนิสต์ และในปี พ.ศ. 2391 ได้เขียน The Communist Manifesto ซึ่งแสดงออกถึงแนวคิดของมาร์กซ์และวางโครงการสำหรับการปฏิวัติ มาร์กซ์ถูกขับออกจากเบลเยียมและเยอรมนี และในปี พ.ศ. 2392 ย้ายไปลอนดอน ซึ่งเขาเขียนเรื่อง The Eighteenth Brumaire of Louis Bonaparte (1852) และ Das Kapital ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2407 มาร์กซ์ได้เข้าร่วมในสมาคมแรงงานระหว่างประเทศ (First International) ซึ่งเขาได้ต่อสู้กับอิทธิพลของกลุ่มอนาธิปไตยที่นำโดยมิคาอิล บาคูนิน ในการวิจารณ์โปรแกรม Gotha (พ.ศ. 2418) มาร์กซ์เขียนเกี่ยวกับการปฏิวัติ รัฐ และการเปลี่ยนผ่านสู่ลัทธิคอมมิวนิสต์ เขาเสียชีวิตโดยไร้สัญชาติในปี พ.ศ. 2426 และถูกฝังไว้ที่สุสานไฮเกต

การวิพากษ์วิจารณ์ประวัติศาสตร์ สังคม และเศรษฐกิจการเมืองของมาร์กซ์ถือว่าสังคมมนุษย์พัฒนาผ่านความขัดแย้งทางชนชั้น ในรูปแบบการผลิตแบบทุนนิยม สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในความขัดแย้งระหว่างชนชั้นปกครอง (รู้จักกันในชื่อกระฎุมพี) ที่ควบคุมปัจจัยการผลิตและชนชั้นแรงงาน (รู้จักกันในชื่อชนชั้นกรรมาชีพ) ที่เปิดช่องทางเหล่านี้โดยการขายกำลังแรงงานเป็นการตอบแทน สำหรับค่าจ้าง มาร์กซ์ใช้แนวทางวัตถุนิยมทางประวัติศาสตร์ทำนายว่าระบบทุนนิยมก่อให้เกิดความตึงเครียดภายในเช่นเดียวกับระบบเศรษฐกิจสังคมก่อนหน้านี้ และความตึงเครียดเหล่านี้จะนำไปสู่การทำลายล้างตนเองและแทนที่ด้วยระบบใหม่ที่เรียกว่ารูปแบบการผลิตสังคมนิยม สำหรับมาร์กซ์ การต่อต้านทางชนชั้นภายใต้ระบบทุนนิยม ส่วนหนึ่งเนื่องมาจากความไม่มั่นคงและแนวโน้มวิกฤต จะส่งผลให้ชนชั้นแรงงานมีการพัฒนาจิตสำนึกทางชนชั้น นำไปสู่การพิชิตอำนาจทางการเมือง และในที่สุด การสถาปนาสังคมคอมมิวนิสต์ไร้ชนชั้นที่ก่อตั้งขึ้นโดย สมาคมผู้ผลิตอิสระ มาร์กซ์กดดันอย่างแข็งขันในการดำเนินการ โดยโต้แย้งว่าชนชั้นแรงงานควรดำเนินการปฏิวัติแบบชนชั้นกรรมาชีพที่เป็นระบบเพื่อโค่นล้มระบบทุนนิยมและนำมาซึ่งการปลดปล่อยทางเศรษฐกิจและสังคม

มาร์กซ์ได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีอิทธิพลมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และงานของเขาได้รับการยกย่องและวิพากษ์วิจารณ์ ลัทธิมาร์กซิสม์มีอิทธิพลสำคัญต่อความคิดสังคมนิยมและการเคลื่อนไหวทางการเมือง และในระหว่างศตวรรษที่ 20 รัฐบาลปฏิวัติที่ระบุว่าเป็นลัทธิมาร์กซิสต์เข้ายึดอำนาจในหลายประเทศและสถาปนารัฐสังคมนิยม รวมทั้งสหภาพโซเวียตและสาธารณรัฐประชาชนจีน ตัวแปรทางทฤษฎี เช่น ลัทธิเลนิน ลัทธิมาร์กซ-เลนิน ลัทธิทรอตสกี และลัทธิเหมา ได้รับการพัฒนาขึ้น งานเศรษฐศาสตร์ของมาร์กซ์มีอิทธิพลอย่างมากต่อทฤษฎีนอกรีตสมัยใหม่ในเรื่องแรงงานและทุน และเขามักถูกอ้างถึงว่าเป็นหนึ่งในสถาปนิกหลักของสังคมศาสตร์สมัยใหม่