HEGEL'S FINE ART

Hegel ตระหนักดีว่าศิลปะทำหน้าที่เช่นสั่งสอน จรรโลงใจ ประดับประดา

แต่จุดสนใจหลักของเขาคือการกำหนดบทบาทที่สำคัญที่สุดของศิลปะ เขายืนยันว่าสิ่งนี้จะช่วยให้เสรีภาพของจิตวิญญาณแสดงออกอย่างสังหรณ์ใจและราคะ ดังนั้น จุดประสงค์ของศิลปะไม่ใช่เพื่อ "สมจริง" หรือเพื่อทำซ้ำหรือสะท้อนสถานการณ์ของชีวิตธรรมดา แต่เพื่อแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าและเสรีภาพของมนุษย์เป็นอย่างไร Hegel กล่าวถึงการแสดงความรู้สึกถึงเสรีภาพทางจิตวิญญาณว่า "อุดมคติ" หรือความงามที่แท้จริง วัตถุส่วนบุคคลในอวกาศและเวลาเป็นของอาณาจักรแห่งราคะ

Hegel คงจะคุ้นเคยกับประติมากรรมกรีกโบราณผ่านการจำลองแบบโรมันหรือการหล่อปูนปลาสเตอร์เท่านั้น แต่ยังแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เขาเรียกว่าความงามที่ "สมบูรณ์" หรือ "บริสุทธิ์" อย่างไรก็ตาม แนวคิดเรื่องความงามไม่ได้ทำให้หมดสิ้นไปเพราะไม่ได้ให้ความงามในรูปแบบที่พัฒนาแล้วและเป็นรูปธรรมมากที่สุด สิ่งนี้อาจเห็นได้ในละครกรีกโบราณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโศกนาฏกรรม เมื่อบุคคลที่เป็นอิสระกระทำการที่จุดชนวนความขัดแย้งและส่งผลให้เกิดการแก้ไขในที่สุด ประติมากรรมเทพเจ้ากรีกมีความวิจิตรงดงาม เพราะพวกเขาจับเสรีภาพทางกายภาพในรูปแบบอย่างสมบูรณ์ โดยไม่มีร่องรอยของการพึ่งพาทางกายภาพหรือความอ่อนแอใดๆ