Guía ECF

อัพเดทแนวทางโรคเซลล์เคียว

ในปี 2009 Spanish Group of Erythropathology (GEE) ของสเปนภายใต้การประสานงานของ Dr. Pilar Ricart ได้เผยแพร่แนวทางสำหรับการจัดการและการรักษาผู้ป่วยโรคเคียวเซลล์ (SCD)

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ความก้าวหน้าในความรู้เกี่ยวกับโรคนี้เกิดขึ้นอย่างน่าทึ่ง ประกอบกับข้อเท็จจริงที่ว่าด้วยการย้ายถิ่นฐาน จำนวนผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอย่างมาก ได้กระตุ้นให้เราทบทวนและปรับปรุงคู่มือฉบับก่อน

Hemoglobinopathy S เป็นตัวแปรฮีโมโกลบินที่พบมากที่สุดในโลก ผู้ป่วยประมาณ 20 ล้านคนมีโรคนี้และเด็กประมาณ 300,000 คนเกิดมาพร้อมกับ SCD ในแต่ละปี และถึงแม้ว่าในสเปน โรคนี้เคยพบได้ยาก เนื่องจากการอพยพของผู้คนจาก Sub-Saharan Africa หรืออเมริกากลาง ขณะนี้เรามีผู้ป่วยที่ลงทะเบียน SCD มากกว่า 1,200 ราย

เนื่องจากเป็นโรคที่มีหลายอวัยวะและซับซ้อน คู่มือนี้จึงได้รับการกล่าวถึงโดยการมีส่วนร่วมของผู้เชี่ยวชาญหลายคน เช่น นักโลหิตวิทยา กุมารแพทย์ อายุรกรรม ศัลยแพทย์ นักบาดเจ็บ จักษุแพทย์ และวิสัญญีแพทย์

ประกอบด้วย 23 บทที่พยายามฟื้นฟูความรู้และปรับปรุงไม่เพียง แต่ชีววิทยาของโรค แต่ยังรวมถึงการป้องกัน การวินิจฉัยและการรักษาตลอดจนแนวทางในการเกิดโรคแทรกซ้อนต่างๆ

เราได้พยายามทำให้ชัดเจน รัดกุม และได้หลักคำสอน ด้วยบทที่เกี่ยวกับอวัยวะต่าง ๆ บทเหล่านี้หลายบทได้แสดงไว้แล้วในคู่มือฉบับที่แล้ว แต่บทใหม่ๆ ที่สร้างความคาดหวังมากมายในปัจจุบัน เช่น ยาใหม่ในการรักษาโรค การบำบัดด้วยยีน หรือหัวข้อเรื่อง การวินิจฉัยและการรักษาอาการปวดเรื้อรังที่เปลี่ยนกระบวนทัศน์การจัดการความเจ็บปวด

ฉันหวังว่าคู่มือเหล่านี้ซึ่งเราได้เตรียมด้วยความกระตือรือร้นดังกล่าวจะเป็นที่ชื่นชอบและเป็นประโยชน์สูงสุดสำหรับผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ที่รักษาผู้ป่วยเหล่านี้ และเป็นเครื่องมืออ้างอิงพื้นฐานสำหรับแพทย์โลหิตวิทยา กุมารแพทย์ แพทย์ฉุกเฉิน และแพทย์ประจำครอบครัว

การยอมรับอย่างจริงใจที่สุดของเรา ของฉัน และผู้ประสานงานที่เหลือ (Montserrat López Rubio, María Pilar Ricard และ Marta Morado) ถึงผู้เขียนทุกคน สำหรับงาน ความทุ่มเท ความกระตือรือร้น และความรู้ ซึ่งมีส่วนอย่างมากในการปรับปรุงฉบับ . ก่อนหน้า เรายังชื่นชมการทำงานที่ยอดเยี่ยมที่ทำโดย Medea Publishing และ Novartis Oncology สำหรับการสนับสนุนการพิมพ์แนวทางเหล่านี้

เรามั่นใจว่าแนวทางฉบับใหม่นี้จะเป็นเสาหลักพื้นฐานสำหรับการรักษาผู้ป่วยเหล่านี้ เนื่องจากจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับแพทย์ที่รับผิดชอบ และด้วยเป้าหมายสูงสุดในการปรับปรุงคุณภาพชีวิตและการจัดการผู้ป่วยโรคเคียว โรค.