كتاب العزلة ليست هي الوحدة

หนังสือ ความโดดเดี่ยวจะไม่เหงาหากไม่มีเน็ต pdf 2023

บทสรุปสั้น ๆ ของหนังสือ Solitude:

การแยกตัวเป็นสถานะของความโดดเดี่ยวในแง่ของการขาดการติดต่อกับผู้คน และความโดดเดี่ยวอาจเกิดจากความสัมพันธ์ที่ไม่ดี การสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก การเลือกโดยเจตนา โรคติดเชื้อ ความผิดปกติทางจิต ความผิดปกติของระบบประสาทอินทรีย์ หรือสภาพการทำงาน

ความสำคัญของความสันโดษในระยะสั้นมักจะได้รับการชื่นชม เนื่องจากเวลาที่บุคคลสามารถใช้เวลาทำงาน คิด หรือพักผ่อนโดยไม่ถูกรบกวน และอาจต้องการความสันโดษในระยะสั้นเพื่อความเป็นส่วนตัว

มีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนระหว่างความสันโดษและความเหงา โดยความสันโดษหมายถึงความสุขของการอยู่คนเดียว ในขณะที่ความเหงาหมายถึงความเจ็บปวดจากการอยู่คนเดียว

Izzat al-Attar นักวิจัยเรื่องความโดดเดี่ยวกล่าวว่า

(หนังสืออันทรงคุณค่าเล่มนี้ ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรกที่เขียนในบทของมันอย่างที่เราคิด เนื่องจากเราไม่รู้ว่าใครเขียนอย่างสันโดษและแยกมันออกมาเพื่อการค้นคว้าในหนังสือเล่มพิเศษก่อนอบูสุไลมาน อัล-คัทตาบี)

อัลคัตตาบีกล่าวว่า:

( الْفُرْقَةُ فُرْقَتَانِ فُرْقَةُ الْآرَاءِ وَالْأَدْيَانِ وَفُرْقَةُ الْأَشْخَاصِ وَالْأَبْدَانِ، وَالْجَمَاعَةُ جَمَاعَتَانِ: جَمَاعَةٌ هِيَ الْأَئِمَّةُ وَالْأُمَرَاءُ وَجَمَاعَةٌ هِيَ الْعَامَّةُ وَالدَّهْمَاءُ. فَأَمَّا الِافْتِرَاقُ فِي الْآرَاءِ وَالْأَدْيَانِ فَإِنَّهُ مَحْظُورٌ فِي الْعُقُولِ مُحَرَّمٌ فِي قَضَايَا الْأُصُولِ لِأَنَّهُ دَاعِيَةُ الضَّلَالِ وَسَبَبُ التَّعْطِيلِ وَالْإِهْمَالِ. وَلَوْ تُرِكَ النَّاسُ مُتَفَرِّقِينَ لَتَفَرَّقَتِ الْآرَاءُ وَالنِّحَلِ وَلَكَثُرَتِ ศาสนาและเงินและคุณไม่ได้เพิ่มขึ้นในภารกิจของผู้ส่งสาร และนี่คือผู้ที่พระเจ้าอวยพรเขาและให้เขาประสบความสำเร็จในหนังสือของหนังสือในหนังสือของหนังสือ

Al-Khattabi กล่าวโดยอธิบายความโดดเดี่ยวที่เขาต้องการในหนังสือของเขา:

(โดยสันดานแล้ว สิ่งที่เราหมายถึงคือการละทิ้งความเป็นเพื่อนที่ฟุ่มเฟือย ปฏิเสธส่วนเกิน และลดค่าเผื่อที่คุณไม่ต้องการ)

#หนังสือ_คติธรรม_. #หนังสือ_ของ_แนะนำ_. #หนังสือ_ของ_คำแนะนำ #หนังสือ_ของ_จริยธรรม_. หนังสือธรรมะ

หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วยสมาธิห้าข้อที่เน้นปรัชญาของ Nikolai Berdyev อย่างชัดเจนและชัดเจนซึ่งเขาจัดการกับตำแหน่งที่น่าเศร้าของนักปรัชญาและปัญหาของปรัชญา การทำสมาธิครั้งที่สองเกี่ยวข้องกับการพูดคุยเกี่ยวกับตัวตนที่รู้ทุกอย่างมนุษย์ , อัตถิภาวนิยม, กระบวนการอ้างอิงวัตถุประสงค์, ความรู้และการดำรงอยู่, และการค้นพบตนเองของการดำรงอยู่.