Work of Titus Flavius Josephus

Dzieło Tytusa Józef Flawiusz zawierać, wojny żydowskiej i Starożytności Żydów

Ta aplikacja została zdemonetyzowana, ale nadal możesz kupić kawę swojemu programistowi buymeacoffee.com/kivii

Darmowy tłumacz eBooków - William Whiston 1737

Józef Flawiusz urodził się jako Józef za Mateusza w 37 roku n.e. w Jerozolimie w rodzinie kapłańskiej i królewskiej. Wyróżniał się w swoich badaniach prawa żydowskiego i studiował u saduceuszy, faryzeuszy i esseńczyków, ostatecznie dostosowując się do faryzeuszy. W 62 roku udał się do Rzymu, aby uwolnić kilku uwięzionych księży. Po wypełnieniu tej misji za wstawiennictwem żony Nerona, Poppei, w 65 roku n.e. wrócił do Jerozolimy, by zastać kraj zbuntowany przeciwko Rzymowi.

Chociaż Józef Flawiusz miał głębokie obawy co do rewolty, stało się to nieuniknione z powodów, które omawia w swojej historii, przede wszystkim z powodu nadużyć Rzymian; pobudziło to rozwój fanatycznych ruchów Żydów mesjanistycznych, które wierzyły, że wkrótce nastąpi koniec świata. W 66 roku n.e. Masada została zajęta przez zelotów, a Rzymianie ruszyli w marszu; Józef Flawiusz został mianowany dowódcą Galilei.

Józef Flawiusz musiał stoczyć obronną wojnę przeciwko przeważającej sile, sędziując wewnętrzne kłótnie w szeregach żydowskich. W 67 roku n.e. Józef Flawiusz i inni buntownicy zostali osaczeni w jaskini podczas oblężenia Jotapaty i zawarli pakt samobójczy. Jednak Józef Flawiusz przeżył i został wzięty jako zakładnik przez Rzymian pod wodzą Wespazjana.

Józef Flawiusz w sprytny sposób zinterpretował proroctwa mesjańskie. Przepowiedział, że Wespazjan stanie się władcą „całego świata”. Józefus przyłączył się do Rzymian, za co został uznany za zdrajcę. Pełnił funkcję konsultanta Rzymian i pośrednika z rewolucjonistami. Nie mogąc przekonać rebeliantów do poddania się, Józef Flawiusz oglądał drugie zniszczenie Świątyni i klęskę narodu żydowskiego.

Jego proroctwo spełniło się w 68 roku n.e., kiedy Neron popełnił samobójstwo, a Wespazjan został Cezarem. W rezultacie Józef Flawiusz został uwolniony; przeniósł się do Rzymu i został obywatelem rzymskim, przyjmując nazwisko Wespazjana Flavius. Wespazjan zlecił Józefowi Flawiuszowi spisanie historii wojny, którą zakończył w 78 roku n.e., czyli wojny żydowskiej. Jego drugie ważne dzieło, Antiquities of the Jews, zostało ukończone w 93 roku n.e. Napisał „Przeciw Apionowi” około 96-100 n.e., a jego autobiografię „Życie Józefa”, około 100. Zmarł wkrótce potem.