Tenses in Urdu

Wszystkie czasy z Easy Urdu

W gramatyce czas jest kategorią, która wyraża odniesienie do czasu w odniesieniu do momentu mówienia. [2] [3] Czasy są zwykle manifestowane przez użycie określonych form czasowników, szczególnie w ich wzorach koniugacyjnych.

Główne czasy znalezione w wielu językach obejmują przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Niektóre języki mają tylko dwa odrębne czasy, takie jak przeszłość i nonpast, czy przyszłość i nonfuture. Istnieją również niezmordowane języki, jak większość chińskich języków, choć mogą one posiadać system przyszłościowy i niefaktyczny, który jest typowy dla języków chińsko-tybetańskich. [4] Z drugiej strony niektóre języki powodują bardziej napięte różnice, takie jak odległa lub niedawna przeszłość, lub blisko odległej przyszłości.

Czasy ogólnie wyrażają czas w stosunku do momentu mówienia. W niektórych kontekstach ich znaczenie można jednak zrelatywizować do punktu z przeszłości lub przyszłości, który został ustalony w dyskursie (o którym mowa jest w tej chwili). Nazywa się to względnym (w przeciwieństwie do absolutnym) naprężeniem. Niektóre języki mają różne formy lub konstrukcje czasowników, które wyrażają czas relatywny, takie jak pluperfect ("przeszłość w przeszłości") i "przyszłość w przeszłości".

Wyrażenia czasu są często ściśle związane z wyrażeniami kategorii aspektu; czasami to, co tradycyjnie nazywane jest czasami (w językach takich jak łacina), we współczesnej analizie może być uważane za połączenie czasu z aspektem. Czasowniki są również często sprzężone z nastrojem, a ponieważ w wielu przypadkach te cztery kategorie nie są manifestowane osobno, niektóre języki można opisać za pomocą połączonego systemu napiętego aspektu (TAM).

Angielski czasownik pochodzi od dawnych francuskich dziesiątek "czasu" (pisane temps we współczesnym francuskim przez celową archaizację), od łacińskiego tempus "czas". [5] Nie jest ona związana z przymiotnikiem, który pochodzi z łacińskiego tensusu, idealnego biernego imiesłowu z "stretch".

W nowoczesnej teorii lingwistycznej czas jest rozumiany jako kategoria, która wyraża (gramatycznie) odniesienie do czasu; mianowicie taki, który za pomocą środków gramatycznych umieszcza państwo lub działanie w czasie. [2] [3] Niemniej jednak w wielu opisach języków, szczególnie w tradycyjnej gramatyce europejskiej, termin "czas" odnosi się do szeregu form czasowników lub konstrukcji, które wyrażają nie tylko pozycję w czasie, ale także dodatkowe właściwości państwa lub działania - szczególnie aspektowe lub modalne. nieruchomości.

Kategoria aspektu wyraża, w jaki sposób państwo lub działanie odnosi się do czasu - czy jest postrzegane jako zdarzenie całkowite, sytuacja ciągła, czy powtarzająca się itd. Wiele języków dokonuje rozróżnienia między aspektem wykonawczym (oznaczającym całe zdarzenie) a aspektem niedokonanym (oznaczającym trwające lub powtarzające się sytuacje); niektóre mają również inne aspekty, takie jak doskonały aspekt, oznaczający stan po wcześniejszym zdarzeniu. Niektóre tradycyjne "czasy" odnoszą się do czasu ekspresowego wraz z informacją o aspektach. Na przykład w języku łacińskim i francuskim, niedoskonałość oznacza czas przeszły w połączeniu z aspektem niedokonanym, podczas gdy inne formy czasownika (łacina doskonała i francuska passé composé lub passé simple) są używane do odniesienia w czasie przeszłym z perfekcyjnym aspektem.

Nie wszystkie języki są napięte: nierozważne języki to chiński i dyirbal. [7] Niektóre języki mają wszystkie trzy podstawowe czasy (przeszłość, teraźniejszość i przyszłość), podczas gdy inne mają tylko dwa: niektóre mają przeszłe i nieprzymiężone czasy, drugie obejmują czasy zarówno obecne, jak i przyszłe (jak w języku arabskim, japońskim i angielskim w niektórych analizy), podczas gdy inne, takie jak grenlandzka i keczua, mają przyszły i niefaktury. Niektóre języki mają cztery lub więcej czasów, co czyni je dokładniejszymi w przeszłości (na przykład odległą lub niedawną przeszłość) lub w przyszłości (na przykład w pobliżu odległej przyszłości). Sześcioletni język Kalaw Lagaw Ya Australii ma odległą przeszłość, niedawną przeszłość, dzisiejszą przeszłość, teraźniejszość, dzisiejszą / bliską przyszłość i daleką przyszłość.