Surah Zukhruf

Surat az-Zukhruf jest 43-tą surą Koranu, zawiera 89 ayat lub wersety

Surat az Zukhruf (arab. سورة الزخرف, „Ornamenty ze złota, luksusu”) to 43 rozdział lub sura Koranu, centralnego tekstu religijnego islamu. Zawiera 89 ayatów, czyli wersetów.

Nagroda za recytowanie Sury Zukhruf:

1. Wysłannik Allaha (saws) powiedział: „To za tego, o kim w Dniu Zmartwychwstania powiedzą: O sługo! W tym dniu nie ma dla was strachu i nie będziecie zasmuceni, wejdźcie do Raju bez rachunku.

2. Imam jako Sadiq (a.s.) mówi: Ten, kto regularnie recytuje Surę Ha Mim Zukhruf, Allah ochroni go w grobie przed pełzającymi stworzeniami i ciasnotą grobu, aż stanie przed Allahem, Wywyższonym i Potężnym. Wtedy ta Sura nadejdzie i zabierze go do Raju na rozkaz Allaha, Błogosławionego i Najwyższego.

Sura az-Zukhruf (Zdobienie)

Ta Sura została ujawniona w Mekce i ma 89 ayaat. Opowiada Imam Jafar jako Sadiq (a.s.), że każdy, kto recytuje tę Surę, zostanie uratowany od robactwa (np. owadów, skorpionów itp.) w grobie i nie zostanie wyciśnięty (Fishar) w grobie.

Ornaments of Gold, czyli Surat Az-Zukhruf, to 43. sura Koranu zawierająca łącznie 89 wersetów. Nazwana na cześć złotych ozdób rozpoznanych w wersecie 35 i ponownie w wersecie 53, ta sura pochodzi z drugiego okresu mekki, przed migracją proroka Mahometa do Medyny. Według Nöldeke Chronology of surahs, Ornaments of Gold była 61. ujawnioną surą. Jednak standardowa chronologia egipska uznaje to za objawioną w 63. surze. Bez względu na dokładną pozycję, w której ta sura została ujawniona, jasne jest, że sura została ujawniona podczas Drugiego Okresu Mekki, w którym Mahomet i jego wyznawcy byli coraz bardziej poddawani opozycji ze strony plemienia Kurejszytów.

Zgodnie ze wszystkimi surami Al-Koranu (Kuran / Koran / Mushaf / Al-Koran), Ornaments of Gold zaczyna się od basmala, czyli standardowego wersetu „W imię Boga, Pana Miłosierdzia, Dawca Miłosierdzia.

Ozdoby ze złota to sura (sura / sora / sorat / sura), która przypomina wierzącym, że dobroci Boga nie można znaleźć w bogactwie i władzy materialnej. Sura odrzuca twierdzenie niewierzących, że prorocy, przywódcy i godne postacie powinni być naznaczeni swoim bogactwem, a tym samym upoważnia ich do powstrzymywania się od pokus, odpustów i rozrywek. Sura ostrzega niewierzących, którzy poddają się „zwykłej radości tego życia” (43:17) o strasznym i udręczonym życiu pozagrobowym i zachęca wierzących, by rozkoszowali się nie bogactwem, ale swoją wiarą i miłością do Boga. Sura również wielokrotnie odnosi się do faktu, że aniołowie nie są córkami Boga, ale Jego wiernymi sługami (43:19). Możliwość, że Jezus jest dosłownym synem Bożym, jest również odrzucona w surze (43:63-64).Haleem, M.A.S. Abdel. Al-Koran (Nowy Jork: Oxford University Press, 2005) 319.

Sura zaczyna się mocną afirmacją objawienia. Wersety 2-4 podkreślają, że Pismo Święte jest „jasne” i „prawdziwie wzniosłe i autorytatywne”. Wersety te przedstawiają wyraźne oświadczenie prawdy i pewności objawienia, a także zawierają pierwszy z dwóch przypadków, w których słowo „Koran” jest używane w całej surze. Słowo „koran” jest używane tylko 70 razy w całym Koranie. Koran to rzeczownik słowny w języku arabskim oznaczający „recytować”.

Wywyższenie Boga i boskość Koranu:

Złote ozdoby kończą się rozkwitem uwielbienia i wywyższenia Boga. „Ten, który jest Bogiem w niebie i Bogiem na ziemi; On jest wszechmądry, wszechwiedzący” (43:84). Tworzy to paralelę między pierwszą a trzecią częścią sury, ponieważ wysławia ona również Boga jako „Wszechmocnego, Wszechwiedzącego” (43:9), ale także wychwala słowa i poznanie Boga jako prawdę ostateczną.