Ishihara Color Blindness Test

Test niedoborów koloru czerwono-zielonego

Test Ishihary jest testem percepcji koloru dla niedoborów koloru czerwono-zielonego, pierwszego w klasie udanych testów widzenia w kolorze nazywanych pseudoizochromatycznymi płytkami. Został nazwany na cześć swojego projektanta, dr Shinobu Ishihara, profesora z Uniwersytetu w Tokio, który po raz pierwszy opublikował swoje testy w 1917 roku.

Test składa się z kilku kolorowych tabliczek, zwanych płytkami Ishihary, z których każda zawiera okrąg kropek o losowym kolorze i rozmiarze. Wewnątrz wzoru znajdują się kropki, które tworzą liczbę lub kształt wyraźnie widoczne dla osób o normalnym widzeniu kolorów i niewidoczne lub trudne do zauważenia dla osób z wadą wzroku czerwono-zielonego koloru. Inne płytki są celowo zaprojektowane, aby ujawniać liczby tylko osobom z niedowidzeniem koloru czerwonego / zielonego i być niewidoczne dla osób z normalnym widzeniem w kolorze czerwono-zielonym. Pełny test składa się z 38 płytek, ale istnienie poważnego niedoboru jest zwykle widoczne po zaledwie kilku płytkach. Istnieje również test Ishihary składający się z 10, 14 lub 24 płytek testowych.

Płyty składają się z kilku różnych wzorów testowych:

 * Tablica demonstracyjna (numer rejestracyjny 1, zwykle numer "12"); zaprojektowane tak, aby były widoczne dla wszystkich osób, bez względu na to, czy widzenie normalne, czy barwne są niewystarczające. Wyłącznie do celów demonstracyjnych i zwykle nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu wyniku w celach kontroli.

 * Płytki transformacyjne: osoby z wadą widzenia w kolorze powinny widzieć inną postać od osób z normalnym widzeniem kolorów.

 * Znikające płytki: tylko osoby z normalnym widzeniem kolorów mogłyby rozpoznać figurę.

 * Ukryte cyfry płyt: tylko osoby z wadą widzenia koloru mogą rozpoznać postać.

 * Płytki diagnostyczne: przeznaczone do określania rodzaju defektu widzenia barwnego (protanopia lub deuteranopia) i jego nasilenia.