History of Cuba

Kuba

Krzysztof Kolumb błędnie sądził, że Kuba to Cipango, legendarny kraj bogactwa, pereł, kamieni szlachetnych i przypraw, który według Marco Polo znajdował się około 2500 mil od wybrzeży Indii. W rezultacie zmienił kurs na południowy zachód i 28 października 1492 roku wylądował na Kubie. Wyspę Kubę zamieszkiwały różne kultury indiańskie przed przybyciem odkrywcy Krzysztofa Kolumba w 1492 r. Po jego przybyciu Hiszpania podbiła Kubę i mianowała hiszpańskich gubernatorów do rządów w Hawanie. Administratorzy na Kubie podlegali wicekrólowi Nowej Hiszpanii i władzom lokalnym w Hispanioli. W latach 1762–63 Hawana była na krótko okupowana przez Wielką Brytanię, po czym wróciła do Hiszpanii w zamian za Florydę. Seria buntów między 1868 a 1898 rokiem, pod wodzą generała Máximo Gómeza, nie zakończyła hiszpańskich rządów i pochłonęła życie 49 000 kubańskich partyzantów i 126 000 hiszpańskich żołnierzy. Jednak wojna hiszpańsko-amerykańska spowodowała wycofanie się Hiszpanii z wyspy w 1898 r., a po trzech i pół roku kolejnych rządów wojskowych Stanów Zjednoczonych Kuba uzyskała formalną niepodległość w 1902 r.

W latach następujących po uzyskaniu niepodległości Republika Kuby doświadczyła znacznego rozwoju gospodarczego, ale także korupcji politycznej i sukcesji despotycznych przywódców, których kulminacją było obalenie dyktatora Fulgencio Batisty przez Ruch 26 Lipca pod przewodnictwem Fidela Castro w 1953 r. – Rewolucja kubańska 1959. Nowy rząd sprzymierzył się ze Związkiem Radzieckim i przyjął komunizm. We wczesnych latach sześćdziesiątych reżim Castro oparł się inwazji, stanął w obliczu nuklearnego armagedonu i doświadczył wojny domowej, która obejmowała dominikańskie wsparcie dla przeciwników reżimu. Po inwazji Układu Warszawskiego na Czechosłowację (1968) Castro publicznie zadeklarował wsparcie Kuby. Jego przemówienie zapoczątkowało całkowite wchłonięcie Kuby przez blok wschodni. Podczas zimnej wojny Kuba wspierała także politykę radziecką w Afganistanie, Polsce, Angoli, Etiopii, Nikaragui i Salwadorze. Gospodarka kubańska utrzymywała się głównie z dotacji sowieckich.

Wraz z rozpadem ZSRR w 1991 r. Kuba pogrążyła się w poważnym kryzysie gospodarczym zwanym Okresem Specjalnym, który zakończył się w 2000 r., kiedy Wenezuela zaczęła dostarczać Kubie dotowaną ropę naftową. Kraj ten jest politycznie i gospodarczo izolowany przez Stany Zjednoczone od czasu rewolucji, ale stopniowo uzyskał dostęp do handlu zagranicznego i podróży w miarę postępów w wysiłkach na rzecz normalizacji stosunków dyplomatycznych. Krajowe reformy gospodarcze zaczynają także stawić czoła istniejącym problemom gospodarczym, które pojawiły się po okresie specjalnym (tj. wprowadzeniu systemu dwuwalutowego).