Forbidden Experiment

Sekret, groźby łowców i zakazana miłość – opowieść o wampirach w akademii!

■ Streszczenie ■

Do Twojej szkoły przybywa trzech nauczycieli zastępczych.

Ich imiona: Keith, Hayden i Colin.

Cała trójka to wampiry zatrudnione przez firmę Keitha.

Pomimo tego, że są wampirami, fakt, że mogą bezproblemowo funkcjonować w społeczeństwie ludzkim, przyciąga znaczną uwagę akademii. Podczas autoprezentacji Keith ujawnia, że opracował miksturę zdolną do przemiany wampirów w ludzi.

To stwierdzenie wywołuje silną reakcję Hogana, wampira, który jest dumny ze swojego gatunku. Chociaż pragnie współistnienia z ludźmi, nie może zaakceptować idei stania się jednym. Z kolei Wade i Rylan, zafascynowani światem ludzi, wykazują zainteresowanie pomysłami Keitha.

Tymczasem bohater natyka się na Keitha i innych, którzy organizują tajne spotkanie. Tam odkrywają zaskakującą prawdę: akademia posiada kluczowy składnik eliksiru, materiał, który jest potajemnie uprawiany na jej terenie.

■ Postacie ■

Keith

Keith, młody dyrektor generalny Sunderland Research LLC, jest egocentrycznym, apodyktycznym i charyzmatycznym wampirem ze zamiłowaniem do showmanów. Dorastając z kobieciarzem, Keith zmaga się z odziedziczonymi złymi nawykami, ale w trakcie opowieści stara się uwolnić od nich. Jego matka została zabita przez łowcę wampirów (człowieka), co skłoniło go do założenia firmy i opracowania eliksiru. Ostatecznym celem Keitha jest stworzenie świata, w którym wampiry i ludzie mogą żyć w harmonii bez strachu.

Haydena

Enigmatyczny i opanowany wampir Hayden jest owiany tajemnicą. Marzy o świecie, w którym wampiry i ludzie współistnieją we wzajemnym szacunku, bez uprzedzeń – wizja ukształtowana przez traumy, które przeżył jako nastolatek.

Wade

Bezczelny zombie typu młodszego brata. Wade żył kiedyś w ukryciu w wiosce zombie, ale został zmuszony do ucieczki, gdy ciekawość zaprowadziła go do świata zewnętrznego, gdzie był ścigany przez ludzi. Dyrektor szkoły uratował go, a z wdzięczności Wade dołączył do akademii. Choć początkowo żywił urazę do ludzi, szacunek dla dyrektora doprowadził go do ponownego rozważenia swoich poglądów.