Barmani Choge

wakokin marigayiya Barmani Choge, ba yana aiki wytarowania da ba netto Ayi sauraro lafiya

Jechała fale radiowe niczym kolos i wziął towarzyskich przez burzę w jej hej dni, dzięki czemu muzyka „Amada” popularne. Hajiya Barmani Choge, jedna z najlepszych wokalistek Hausa, aby pojawiły się w północnej Nigerii zginęło przedostatnią sobotę. Teraz, gdy jest ona odeszła, kto wypełni swoje buty?

Dla części kraju w okowach tradycji i osaczony przez patriarchat, wzrost Barmani do wyeksponowania jej brawurowej muzyki, która może być zdefiniowana jako feministka w każdym znaczeniu tego słowa, a czasem bardzo pikantny jest niezwykły wyczyn.

Często rodzice chronić swoje dzieci przed słuchając jej muzyki, kiedy został wyemitowany w telewizji lub w radiu zwłaszcza kiedy zanucił z tych lubieżny wiersze kobiety pochodził z ululations i wiwatów i czasami z pochylonymi głowami ze względu na brazenness jej słów i ich dostawa. Ale to często zwiększone pragnienie najmłodszych to usłyszeć kobietę jeszcze bardziej.

Urodzony w 1943 lub 1945 roku (który nie został ostatecznie ustalony) w miejscowości Funtua, Barmani nasiąka kosmopolityczny charakter tego miejsca, które wyprodukował legendarny Mamman Shata i podniosła co do tej pory było rozrywką dla kobiet w ogranicza ich domów (bicie tykwy) i zrobił karierę muzyczną z niego. A wszystko to, mając tuzin dzieci lub tak po drodze. Wyczyn ona odprawiona w jej piosence „Gwanne Ikon Allah”. Ona podobno za mąż w wieku 15 lat.

Funtua w którym Barmani i Shata wzrosła tętniła burdeli i joire de vivre podejście do życia i był chyba dojrzałe do sprośnych tekstów jej przeboju „Wakar Duwai wai”, co we współczesnej muzyce Nigerii będą miały tytuł montażu jak „piosenka bum bum”. W nim, Barmani chwali żeńską fizjonomię i jego nieodłączne uprawnienia, jak kobieta może poruszać jej kupra i mieć człowiek zrobić jej rozkazy. Kobiety uwielbiały, a mężczyźni uśmiechnął cichą potwierdzenia. Barmani i miejsce jako odbiegające od normy społecznej został mocno zakorzeniona.

Niektóre jej piosenki z skoncentrować się na emancypację kobiet, ekonomicznie i inaczej. Ona jest czasami brutalny w swojej krytyce kobiet, które nie chcą robić nic, aby poprawić swoje stacje ekonomiczne w życiu. Rozważ swoje teksty w „Ku Kama Sanie, Mata” (kobiety, zajmują handel) lub jej bezwarunkowe walnąć kobiet, które nie są tak inteligentne, jak powinno być i wolą być zależny od innych, takich jak w „Sakarai Bata da Wayo”(Fool, ona nie jest mądry).

Ale Barmani nie była całkowita buntują i nie zachęcają zaburzenia społeczne pomimo niekonwencjonalnego skosów jej teksty. To mimo jej sprzeciwu wobec poligamii w swoim utworze „Allah Magani Dare”. Śpiewała o porodzie i chwalił jej tuzin dzieci, podzielone równo pomiędzy płciami. Tego tuzin, ona przeżyła przez sześć i około 60 wnuków.

Jej sukces kariera trwała ponad cztery dekady od kiedy zaczęła śpiewać w wieku 27 i w tradycji Hausaland nabył szereg bogatych patronów, którzy sponsorowanych ją na przejażdżki, obsypał ją prezentami samochodów, pieniędzy i innych luksusowych przedmiotów.

Była przez długi czas, jedynym właścicielka marki Amada muzyki, które zostały poprzedzone Hajiya Uwaliyo mai Amada, którą miał od zdeklasował Barmani i przekroczony w osiągnięciach.

Ale jej gwiazda była w spadku przez jakiś czas, nie ma Dzięki zmianom w czasie, globalizacji muzyki i wpływem współczesnych form Hausa muzyki a la Kannywood. I w chwili jej śmierci, Barmani nie był w bardzo dobrej kondycji finansowej.

Była chora przez jakiś czas, podobno i wyłączane w ciągu ostatnich pięciu lat, dopóki nie został powalony przez nadciśnienie, które opuściły ją sparaliżował jakieś dwa miesiące przed śmiercią. Że zgodnie z synem Hamza, który miał poważne zadanie głoszenia jej upadek, mówiąc jedną część jej ciała była całkowicie nieruchoma w ciągu ostatnich kilku tygodni.

Z Barmani nie ma, wydaje się kurtyna spadła na erze muzyki tradycyjnej Hausa szczególnie wśród kobiet, którą uosabia w całej okazałości i brazenness i który teraz pragnie potomka.