ألفيـة ابن مـالك

Alfiyyah Ibn Malik z dźwiękiem i czytaniem to poetycki tekst składający się z tysiąca dwóch wersetów

Zorganizowany przez imama

Muhammad bin Abdullah bin Malik Al-Ta'i Al-Jiyani jest jednym z najważniejszych systemów gramatycznych i językowych, ponieważ zwrócił na siebie uwagę uczonych i pisarzy, którzy pospiesznie komentowali go wraz z wyjaśnieniami i przypisami. Muhammad bin Abdullah bin Muhammad bin Abdullah bin Malik Al-Ta'i Al-Jiyani, znany jako Abu Abdullah, który zmarł w roku 672 AH. [8] Jest językoznawcą i gramatykiem, jednym z najważniejszych gramatyków VII w. AH Urodził się w Andaluzji, wyemigrował do Lewantu, osiadł w Damaszku, napisał wiele książek. Otrzymał wykształcenie u wielu uczonych Andaluzji, takich jak Abu Ali al-Shalubin, następnie udał się na Wschód i udał się do Aleppo, gdzie nauczył się więcej od Ibn al-Hajib i Ibn Yaish. Był imamem gramatyki i języka, znawcą poezji arabskiej, czytań i narracji hadisów, a wspomina się o nim, że ułatwiał komponowanie poezji, co skłoniło go do porzucenia wielu systemów poetyckich, w tym Alfiya, jako jak również uzdrowienie wystarczające w trzech tysiącach wersetów i inne. Ibn Malik był imamem, ascetą i pobożnym, pasjonatem Wiedzy i zapamiętał ją, tak że w dniu swojej śmierci zapamiętał osiem wersetów poezji i był sławny za to, że dużo czytał i szybko przeglądał, nie napisał niczego ze swojej pamięci, dopóki nie przejrzał tego w odpowiednich miejscach z książek, i widziano go tylko wtedy, gdy modlił się lub recytował Szlachetny Koran, lub klasyfikował lub czytał Koran swoim uczniom i pozostał w tym stanie aż do śmierci (poniedziałek 12 Shaaban 672 AH - 21 lutego 1274 AD) w Damaszku i modlono się w meczecie Umajjadów.