Kurs „Programowanie zorientowane obiektowo w Pythonie” + Odpowiedzi
Kurs „Programowanie obiektowe w Pythonie” przedstawia ogólne cechy programowania obiektowego i jego implementację w języku Python. Aplikacja uzupełniona jest przykładami praktycznych rozwiązań pracy. Same lekcje są dostępne bezpłatnie pod adresem https://younglinux.info/oopython/course. Krótkie wersje wideo lekcji: https://www.youtube.com/playlist?list=PLx40Tc4pO423OvwMLI7VNwXqoSOnWF_53
Kurs zakłada wcześniejszą znajomość programowania strukturalnego w Pythonie, z którą możesz zapoznać się w naszym pierwszym kursie „Python. Wprowadzenie do programowania”: https://younglinux.info/python/course.
Kurs obejmuje 15 lekcji:
1. Co to jest programowanie obiektowe?
2. Tworzenie klas i obiektów
3. Konstruktor klasy - metoda __init __ ()
4. Dziedziczenie
5. Polimorfizm
6. Hermetyzacja
7. Skład
8. Przeciążenie operatora
9. Metody statyczne
10. Iteratory
11. Generatory
12. Moduły i pakiety
13. Dokumentowanie kodu
14. Przykładowy program Pythona zorientowany obiektowo
15. Wyniki kursu „Programowanie obiektowe w Pythonie”
Kluczowymi pojęciami w programowaniu obiektowym są „klasa” i „obiekt”. Obiekty wywodzą się z ich klas. W języku programowania Python takie obiekty nazywa się instancjami.
Dziedziczenie, polimorfizm i enkapsulacja to podstawowe zasady, filary programowania obiektowego. Dziedziczenie oznacza możliwość definiowania klas potomnych, polimorfizm to inny sposób implementacji tego samego, enkapsulacja to ukrywanie i łączenie danych i metod. Kompozycja jest implementowana rzadziej, oznacza to możliwość tworzenia obiektów, których części składowe są obiektami innych klas.
Konstruktor w OOP to metoda klasy, która jest wywoływana automatycznie, gdy obiekt jest tworzony z tej klasy. Jednocześnie konstruktor odwołuje się do metod przeciążających operatory. Nazwy takich metod reguluje sam język programowania, a ich wywołanie następuje automatycznie, gdy obiekt uczestniczy w określonych operacjach. Na przykład dodawanie, wyodrębnianie elementu itp.
Iteratory to specjalny rodzaj obiektów, podobny do kolekcji, takich jak lista, ale które nie przechowują całego zestawu elementów, ale generują tylko jeden przy każdym dostępie. Python ma wbudowane klasy typów danych, z których tworzone są iteratory. Można jednak również zdefiniować własne klasy, których instancje będą miały możliwości iteracyjne.