The Forty Rules of Love

Een roman van Rumi.

Een roman binnen een roman, The Forty Rules of Love vertelt twee parallelle verhalen die elkaar spiegelen over twee heel verschillende culturen en zeven tussenliggende eeuwen.

Veertig-jarige Ella Rubenstein is een gewone ongelukkige huisvrouw met drie kinderen en een ontrouwe echtgenoot, maar haar leven begint te drastisch veranderen wanneer ze neemt een baan als een lezer voor een literair agentschap. Haar eerste opdracht is een nieuwe intriguingly getiteld Sweet Blasphemy, over de dertiende-eeuwse dichter Rumi en zijn geliefde soefileraar Shams van Tabriz. De auteur is een onbekend first-time romanschrijver, Aziz Zahara, die in Turkije woont. In eerste instantie terughoudend aan een boek over een tijd om te pakken en zo verschillend van haar eigen, Ella snel vindt zichzelf gefascineerd door zowel de roman en de man die het geschreven heeft, met wie ze begint een e-mail flirt. Als ze leest, begint ze aan de vele manieren waarop zij heeft ingestemd met een conventionele leven zonder passie en echte liefde in twijfel.

In het centrum van de roman die Ella leest is het opmerkelijk, zwerven, wervelende derwisj Shams van Tabriz, een mysticus provocateur die conventionele wijsheid en sociale en religieuze vooroordelen uitdagingen waar hij tegenkomt het. Hij is op zoek naar de geestelijke begeleider hij is voorbestemd om te leren. Zijn ziel doel is om zijn student, Rumi-een geliefd maar eerder zelfgenoegzaam, unmystical prediker-tot een van 's werelds grootste dichters, de transformatie “stem van de liefde.” Rumi is een gewillige student, maar zijn familie en de gemeenschap kwalijk Shams diep voor ten koste van hun beslecht manier van leven. Rumi wordt bewonderd, zelfs vereerd in zijn gemeenschap en Shams moet hem leiden buiten het comfort van zijn respectabele manier van leven, voorbij de ondiepe bevrediging van het ego.

In wezen, zowel Rumi en Ella, via hun relaties met Shams en Aziz, worden gedwongen om te vragen en vervolgens afzien van de schijnbare veiligheid en beveiliging van hun leven voor de onzekerheid, ecstasy en hartzeer van de liefde. Noch Shams noch Aziz kan zoiets als een belofte van blijvend geluk te bieden. Wat zij kan bieden is een voorproefje van de mystieke vereniging, goddelijke liefde, de diepe harmonie die ontstaat wanneer de valse zelf geconstrueerde te eisen van de samenleving te ontmoeten voor respectabiliteit-vergoten en het ware zelf te voorschijn.

Langs de weg, Shams verleent de veertig regels van de liefde, van essentieel belang Sufi wijsheid die Shams zowel preken en belichaamt. Hij tart herhaaldelijk sociale en religieuze conventies, zetten zichzelf in gevaar en het aanwenden van de spot en toorn van de zelfingenomen, letterlijke-minded moralisten die hem omringen. Hij inspireert Rumi aan de dichter dat hij had moeten zijn, één van 's werelds meest gepassioneerde en diepe stem van wijsheid te worden. Ook Aziz-en zijn verhaal van Rumi en Shams-inspireert Ella uit te stappen van een huwelijk dat emotioneel en spiritueel verstikkende voor haar is geworden.

Het is geen gemakkelijke verhaal dat Elif Shafak vertelt, noch een geheel gelukkig. Er zijn kosten, lijkt ze te zeggen, aan het leven een authentiek leven. Maar, zoals de roman laat zien, de kosten van niet levende zijn veel groter.