Semantiek

Semantiek vrije boekreferentie

Semantiek (van het Oudgrieks: σημαντικός sēmantikos, "significant") is de linguïstische en filosofische studie van betekenis, in taal, programmeertalen, formele logica en semiotiek. Het gaat over de relatie tussen betekenissen-achtige woorden, zinnen, tekens en symbolen-en waar ze voor staan, hun denotatie.

In de internationale wetenschappelijke vocabulaire wordt semantiek ook semasiologie genoemd. Het woord semantiek werd voor het eerst gebruikt door Michel Bréal, een Franse filoloog. Het geeft een reeks ideeën weer, van populair tot technisch zeer. Het wordt vaak in de gewone taal gebruikt om een ​​probleem van begrip aan te duiden dat te maken heeft met woordselectie of connotatie. Dit probleem van begrip is het onderwerp geweest van vele formele onderzoeken, over een lange tijdsperiode, vooral op het gebied van formele semantiek. In de taalkunde is het de studie van de interpretatie van tekens of symbolen die worden gebruikt in agenten of gemeenschappen binnen specifieke omstandigheden en contexten. Binnen deze weergave hebben geluiden, gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal en proxemics een semantische (zinvolle) inhoud en omvatten ze elk verschillende studiegebieden. In geschreven taal hebben zaken als paragraafstructuur en interpunctie semantische inhoud; andere taalvormen hebben andere semantische inhoud.

De formele studie van de semantiek doorkruist vele andere onderzoeksgebieden, waaronder lexicologie, syntaxis, pragmatiek, etymologie en andere. Zelfstandig is semantiek ook een goed gedefinieerd vakgebied, vaak met synthetische eigenschappen. In de filosofie van taal zijn semantiek en referentie nauw met elkaar verbonden. Verdere gerelateerde velden zijn onder meer filologie, communicatie en semiotiek. De formele studie van semantiek kan daarom veelvuldig en complex zijn.

Semantiek staat in contrast met syntaxis, de studie van de combinatoriek van eenheden van een taal (zonder verwijzing naar hun betekenis), en pragmatiek, de studie van de relaties tussen de symbolen van een taal, hun betekenis, en de gebruikers van de taal. Semantiek als een studiegebied heeft ook significante banden met verschillende representatieve theorieën van betekenis, inclusief waarheidstheorieën van betekenis, coherentietheorieën van betekenis, en correspondentietheorieën van betekenis. Elk van deze is gerelateerd aan de algemene filosofische studie van de werkelijkheid en de representatie van betekenis. In de jaren zestig werden psychosemantische studies populair na Osgood's enorme cross-culturele studies met behulp van zijn semantische differentiaal (SD) methode die duizenden zelfstandige naamwoorden en adjectieve bipolaire schalen gebruikte.

Suport-taal:

✔ Engels

✔ العربية

✔ հայերեն

✔ Afrikaans

✔ বাংলা "

✔ Magyar

✔ Tiếng Việt

✔ Galego

✔ Nederlands

✔ Dansk

✔ עִבְרִית

✔ Español

✔ italiano

✔ katalis

✔ 한국어

✔ lietuvių

✔ Melayu

✔ Deutsch

✔ Norsk

✔ فارسى

✔ polski

✔ Português

✔ română

✔ Српски

✔ slovenský

✔ slovenski

✔ ภาษา ไทย

✔ தமிழ் "

✔ Türkçe

✔ suomi

✔ français

✔ हिन्दी "

✔ hrvatski

✔ Čeština

✔ Svenska

✔ eesti

✔ 日本語

✔ malayāḷaṁ

✔ Euskara

✔ indonesië