Saint Benedict Medal Prayer

Veel gelovigen roepen Sint-Benedictus aan voor de bescherming van hun huizen en families

Op het moment dat de geschiedenis verandert, roept God grote heiligen op om de bovennatuurlijke greep op zielen te versterken die door de Kerk wordt uitgeoefend krachtens haar goddelijke zending. Het Romeinse Rijk was ten onder gegaan en de Barbaar is heel Europa binnengevallen. Toen verscheen Benedictus als hoofd van de monniken van het Westen.

Op de voorkant van de medaille staat de afbeelding van Sint-Benedictus. In zijn rechterhand houdt hij het kruis, het christelijke symbool van verlossing. In de linkerhand van St. Benedictus staat zijn regel voor kloosters die heel goed kan worden samengevat in de woorden van de proloog die ons aanspoort om "op deze [Gods] weg te gaan, met het evangelie als onze gids". Op een voetstuk rechts van Sint-Benedictus staat de vergiftigde beker, verbrijzeld toen hij er een kruisteken over maakte. Links op een voetstuk staat een raaf die op het punt staat het vergiftigde brood weg te dragen dat een jaloerse vijand naar Sint-Benedictus stuurde.

Wanneer een persoon de Sint-Benedictusmedaille of het Sint-Benedictuskruis bij zich draagt, is het een constante herinnering aan die persoon om altijd aan Christus te denken, in feite een voortdurende uitdrijving. Zelfs bij de loutere vermelding van de naam van Jezus Christus deinst de duivel terug. Denk eens aan het geloof en de liefde van de Heer Sint-Benedictus waarop zijn hele leven een beroep is gedaan.

Tijdens zijn leven stond het bekend dat Sint-Benedictus vele wonderen verrichtte met behulp van de kracht van het Heilige Kruis. Hiertoe behoorden zijn heldhaftige vlucht voor verleidingen en wonderbaarlijke ontsnappingen uit vallen die waren opgesteld om hem te doden.

Sint-Benedictus werd bekend om zijn macht over de Duivel, met het Heilig Kruis als zijn doeltreffend instrument om de Duivel te doen vluchten. De Sint-Benedictusmedaille is gebaseerd op deze traditie.

De meeste mensen, katholieken inbegrepen, realiseren zich niet hoe de Kerk, Europa en de wereld veel dank verschuldigd zijn aan Sint-Benedictus van Nursia. De aanwezigheid van zijn monniken in hun kloosters werd een stabiliserende, beschavende factor, ongeacht waar ze zich vestigden. Het was vanuit deze centra van grote geleerdheid en gebed dat monniken en nonnen hun ijverige evangelisatiewerk begonnen.

Het was de toewijding aan het kruis, het teken van onze verlossing, die aanleiding gaf tot de Medaille van Sint-Benedictus, want toewijding aan deze medaille is vooral toewijding aan het teken van ons heil. Het is de enige medaille in de kerk die gezegend is met een speciaal exorcisme.

Het staat dus bekend om zijn kracht tegen de boze geest, verleidingen en zijn werkzaamheid bij het genezen van geestelijk en lichamelijk lijden.

Door het gebruik van deze medaille zijn talloze bekeringen tot stand gekomen. Het wordt al eeuwenlang vroom gebruikt - in oorlogen, pestilenties, natuurrampen en allerlei soorten ongelukken. Katholieken dragen het om de nek, bevestigen het aan hun scapulier of rozenkrans en plaatsen het vaak in de fundamenten van hun gebouwen of boven de deuren in hun huis.

St. Benedictus had een diep geloof in het kruis en verrichtte wonderen met het kruisteken. Dit geloof in en speciale toewijding aan het kruis werd doorgegeven aan volgende generaties benedictijnen.

Benedictus-medailles worden op veel manieren gebruikt, maar altijd als bescherming tegen het kwaad. Sommige mensen begraven ze in de fundamenten van nieuwe gebouwen om ze vrij te houden van kwade invloeden, terwijl anderen ze aan de muur of deur van hun huis hangen.