Olympiaparken

Olympisch Park-app

De gemeente Lillehammer richtte in 1989 Lillehammer Olympic Facilities (LOA) op om te voldoen aan haar verplichtingen om de Olympische arena's te financieren en te bouwen voor de Olympische Spelen van 1994. Haavind was werkzaam als LOA's eerste algemeen directeur en Gerhard Heiberg was voorzitter van het Olympisch Organisatiecomité van Lillehammer (LOOC). Hun eerste taak was om, in samenwerking met lokale, nationale autoriteiten en het LOOC, te beslissen over locaties en budgetten in de aanloop naar de Spelen. Tegelijkertijd werd na de Olympische Spelen het After Use Committee (LOV) opgericht om de activiteit in de arena's na de Olympische Spelen te garanderen.

In 1989 waren er discussies over de oprichting van een nagebruiksfonds dat door de nagebruikscommissie op 215 miljoen werd geschat. Vooral de bobslee- en rodelbanen in Lillehammer zouden extra hoge exploitatiekosten met zich meebrengen. In 1990 werd geschat dat de arena's zouden draaien met een jaarlijks verlies van ca. 15 miljoen NOK per jaar. De staat bood aanvankelijk 55 miljoen NOK aan het fonds aan, maar dit werd in 1991 aangepast tot 130 miljoen NOK. Het fonds zou onvoldoende zijn, wat leidde tot een conflict tussen de vijf gemeenten. LOV kreeg na de Olympische Spelen de verantwoordelijkheid voor de exploitatie van arena's.

Gjøvik en Hamar kozen er niet voor om een ​​belang in LOV te nemen, omdat ze niet wilden dat een in Lillehammer gevestigd bedrijf de hoofdsteden van de stad zou beheren.

Haavind werd in 1991 vervangen door Bjørn Sund. Eind 1991 wilde LOOC een nauwere samenwerking, wat resulteerde in een fusie tussen LOA en het laatstgenoemde Lillehammer ’94. Op 1 januari 1993 waren ook LOV en LOOC samengevoegd tot één eenheid. De planning voor nagebruik en demobilisatie begon begin 1993.

LOOC droeg op 7 september 1993 de eigendom van de Olympische arena's in Lillehammer over aan de gemeente voor 1 miljoen NOK. Tegen die tijd had de regering het eindgebruiksfonds verhoogd tot 200 miljoen NOK. Extra kapitaal voor het fonds werd veiliggesteld via de financiële buffers van LOOC die niet werden gebruikt en het overschot werd overgeheveld naar de fondsen. In juni 1994 werd het fonds vastgesteld op 401,3 miljoen NOK, als resultaat van het overschot na de Spelen.

Het bedrijf veranderde zijn naam op 1 januari 1999 in Lillehammer Olympiapark AS. In 1999 had Lillehammer Olympiapark een jaaromzet van 20 miljoen NOK, waarvan een derde afkomstig was uit het fonds. Commerciële activiteiten droegen de helft van de inkomsten bij, terwijl het resterende deel uit sportactiviteiten kwam. Als gevolg van de Olympische Spelen zijn er 260 vaste banen gecreëerd, en volgens een rapport van het Lillehammer University College waren deze rechtstreeks afhankelijk van subsidies uit het eindegebruiksfonds.

In 2010 had het bedrijf een omzet van 56 miljoen NOK, wat een stijging is van 10 miljoen NOK ten opzichte van 2009, en een winst van 2 miljoen NOK. Het bedrijf is gevestigd in Håkons Hall en is volledig eigendom van de gemeente Lillehammer. De belangrijkste inkomsten van het bedrijf komen uit evenementen en toeristen.

In Lysgårdsbakken exploiteert Lillehammer Olympiapark twee springhellingen voor sportieve activiteiten, terwijl toeristen gebruik kunnen maken van een stoeltjeslift en het geweldige uitzicht vanaf de springtoren. Er worden ook evenementen georganiseerd in de faciliteit, met activiteiten en reconstructie van de openingsceremonie. De Kanthaugen, die tijdens de Olympische Spelen van '94 werd gebruikt voor freestyle, kogelstoten en skiballet, is omgebouwd tot een rodelbaan met lift. De rodelbaan is tegenwoordig de faciliteit met de meeste activiteit, die een lang trainingsseizoen voor atleten kent, maar ook veel toeristische activiteiten biedt. Het Birkebeineren-skistadion produceert sneeuw en kilometers aan langlaufloipes, de arena heeft ook een eigen rolski- en biatlongebied. Håkons Hall is de grootste multifunctionele zaal van Noorwegen met verschillende huurders en een apart sportcentrum dat veel wordt gebruikt door zowel lokale als internationale atleten.