Musée St-Romain-en-Gal

Om u te vergezellen tijdens uw bezoek aan het museum en de archeologische vindplaats.

De archeologische vindplaats Saint-Romain-en-Gal: een van de grootste complexen gewijd aan de Gallo-Romeinse beschaving in Frankrijk met de overblijfselen van de rijke woonwijk van Wenen, vervolgens "Romeinse kolonie", op zeven hectare.

Gelegen aan de oevers van de Rhône, een belangrijke as voor de doorvoer van goederen tussen de Middellandse Zee en de noordelijke provincies, heeft deze wijk, net als de stad Wenen, een sterke ontwikkeling doorgemaakt in de jaren 1950.

De rijkdom van de inwoners komt tot uitdrukking in de luxe van huizen die grenzen aan thermale baden, winkels, ambachtswinkels, workshops: een van de meest uitgebreide Romeinse woonwijken die in Frankrijk zijn ontdekt!

Om te voldoen aan de vereisten van een site-museum, om de presentatie, studie en conservering van collecties te garanderen, hebben Philippe Chaix en Jean-Paul Morel, laureaten van de architectuurwedstrijd, twee zeer verschillende gebouwen ontworpen in hun ontwerp.

Het complex, voltooid in 1996, heeft een oppervlakte van meer dan 12.000 m2.

Langs de rivier staat het permanente tentoonstellingsgebouw boven een Romeins huis op palen.

Loodrecht op de Rhône lijkt het ontvangstgebouw met betonnen structuren sterk verankerd aan de grond. Het herbergt de verschillende functies van het museum: ticketbureau, tijdelijke tentoonstelling, winkel en restaurant, evenals een onderzoekscentrum en een workshop voor het restaureren van mozaïeken.

Het permanente tentoonstellingsgebouw, gebouwd op palen, is een echte luchtstructuur die getrouw het plan volgt van een eiland in de Romeinse stad dat werd verkend voordat het werd gebouwd. Het permanente tentoonstellingsgebouw is transparant over alle gevels en biedt een overzicht van de Gallo-Romeinse wijk Saint-Romain-en-Gal, de Rhône en de stad Vienne op de linkeroever.

Een sterk element van het landschap, het museum in het verlengde van de brug over de Rhône zorgt symbolisch voor continuïteit tussen de twee oevers, een duidelijke verwijzing naar de stedelijke eenheid van het Romeinse tijdperk.