HIV/AIDS

Infectie met HIV (humaan immunodeficiëntievirus)

Infectie met HIV (Human Immunodeficiency Virus), een retrovirus, kan worden behandeld met behandeling, maar kan zonder behandeling leiden tot een spectrum aan aandoeningen, waaronder AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrome).

Een effectieve behandeling voor HIV-positieve mensen (mensen die met HIV leven) omvat een levenslange behandeling met medicijnen om het virus te onderdrukken, waardoor de virale last niet detecteerbaar wordt. Er is nog geen vaccin of geneesmiddel. Een HIV-positief persoon die wordt behandeld, kan een normaal leven verwachten en sterven met het virus, en niet daaraan.

Een HIV-positieve persoon die als gevolg van langdurige behandeling een niet-detecteerbare virale lading heeft, loopt feitelijk geen risico om HIV seksueel over te dragen. Campagnes van UNAIDS en organisaties over de hele wereld hebben dit gecommuniceerd als Niet-detecteerbaar = Niet-overdraagbaar. Zonder behandeling kan de infectie het immuunsysteem verstoren en uiteindelijk overgaan in AIDS, wat soms vele jaren kan duren. Na de eerste infectie merkt een persoon mogelijk geen symptomen op, of kan hij een korte periode van griepachtige ziekte ervaren. Gedurende deze periode weet de persoon misschien niet dat hij HIV-positief is, maar kan hij het virus toch doorgeven. Meestal wordt deze periode gevolgd door een langdurige incubatieperiode zonder symptomen. Uiteindelijk verhoogt de HIV-infectie het risico op het ontwikkelen van andere infecties zoals tuberculose, evenals andere opportunistische infecties en tumoren die zeldzaam zijn bij mensen met een normale immuunfunctie. Het late stadium wordt vaak ook geassocieerd met onbedoeld gewichtsverlies. Zonder behandeling kan een persoon met HIV verwachten nog elf jaar te leven. Vroegtijdig testen kan uitwijzen of behandeling nodig is om deze progressie te stoppen en om besmetting van anderen te voorkomen. HIV wordt voornamelijk verspreid door onbeschermde seks (waaronder anale en vaginale seks), besmette injectienaalden of bloedtransfusies, en van moeder op kind tijdens de zwangerschap, bevalling, of borstvoeding geven. Sommige lichaamsvloeistoffen, zoals speeksel, zweet en tranen, dragen het virus niet over. Orale seks heeft weinig risico op overdracht van het virus. Manieren om besmetting met HIV te voorkomen en de verspreiding te voorkomen zijn onder meer veilige seks, behandeling om infectie te voorkomen ("PrEP"), behandeling om infectie te stoppen bij iemand die onlangs is blootgesteld ("PEP"), het behandelen van geïnfecteerden en programma's voor het omruilen van naalden. Ziekten bij een baby kunnen vaak worden voorkomen door zowel de moeder als het kind antiretrovirale medicijnen te geven.

HIV/AIDS werd begin jaren tachtig wereldwijd erkend en heeft een grote impact op de samenleving gehad, zowel als ziekte als als bron van discriminatie. De ziekte heeft ook grote economische gevolgen. Er bestaan ​​veel misvattingen over HIV/AIDS, zoals de overtuiging dat het kan worden overgedragen door toevallig niet-seksueel contact. De ziekte is onderwerp geworden van veel controverses over religie, waaronder het standpunt van de katholieke kerk om condoomgebruik als preventie niet te steunen. Sinds de ontdekking ervan in de jaren tachtig heeft het internationale medische en politieke aandacht en grootschalige financiering getrokken. HIV maakte begin tot midden 20e eeuw de sprong van andere primaten naar mensen in West-Centraal-Afrika. AIDS werd voor het eerst erkend door de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in 1981 en de oorzaak ervan – HIV-infectie – werd in het begin van het decennium geïdentificeerd. Tussen de eerste keer dat AIDS gemakkelijk werd geïdentificeerd tot en met 2021 heeft de ziekte naar schatting wereldwijd minstens 40 miljoen sterfgevallen veroorzaakt. In 2021 waren er wereldwijd 650.000 sterfgevallen en leefden ongeveer 38 miljoen mensen met hiv. Naar schatting 20,6 miljoen van deze mensen leven in Oost- en Zuidelijk Afrika. HIV/AIDS wordt beschouwd als een pandemie: een ziekte-uitbraak die over een groot gebied aanwezig is en zich actief verspreidt. De National Institutes of Health (NIH) van de Verenigde Staten en de Gates Foundation hebben 200 miljoen dollar toegezegd, gericht op de ontwikkeling van een mondiaal geneesmiddel tegen AIDS. Hoewel er geen geneesmiddel of vaccin bestaat, kan een antiretrovirale behandeling het verloop van de ziekte vertragen en tot een vrijwel normale levensverwachting leiden.