History of Venezuela

Venezuela

De geschiedenis van Venezuela weerspiegelt gebeurtenissen op het gebied van de Amerika gekoloniseerd door Spanje te beginnen 1522; temidden van verzet van de inheemse volkeren, onder leiding van inheemse caciques, zoals Guaicaipuro en Tamanaco. Echter, in de Andes-regio van West-Venezuela, complex Andes-beschaving van de Timoto-Cuica mensen bloeide vóór Europees contact. In 1811 werd het een van de eerste Spaans-Amerikaanse koloniën naar onafhankelijkheid uit te roepen, die niet goed is vastgesteld tot 1821, toen Venezuela was een afdeling van de Federale Republiek Gran Colombia. Het bereikte volledige onafhankelijkheid als een apart land in 1830. In de 19e eeuw, Venezuela geteisterd door politieke onrust en autocratie, blijven gedomineerd door regionale caudillos (militaire machthebbers) tot het midden van de 20e eeuw. Sinds 1958 heeft het land een reeks van democratische regeringen gehad. Economische schokken in de jaren 1980 en 1990 geleid tot een aantal politieke crises, met inbegrip van de dodelijke Caracazo rellen van 1989, twee pogingen staatsgrepen in 1992, en de impeachment van president Carlos Andrés Pérez voor verduistering van publieke middelen in 1993. Een ineenstorting van het vertrouwen in de bestaande partijen zagen de verkiezing van de voormalige-coup betrokken zijn carrière officer Hugo Chávez 1998 en de lancering van de Bolivariaanse Revolutie, te beginnen met een 1999 grondwetgevende vergadering om een ​​nieuwe grondwet van Venezuela te schrijven. Deze nieuwe grondwet de naam van het land officieel veranderd in República Bolivariana de Venezuela (Bolivariaanse Republiek Venezuela).