History of Togo

Gaan

De geschiedenis van Togo is terug te voeren op archeologische vondsten die erop wijzen dat oude lokale stammen aardewerk konden produceren en tin konden verwerken. Gedurende de periode van de 11e tot de 16e eeuw kwamen de Ewé, de Mina, de Gun en verschillende andere stammen de regio binnen. De meesten van hen vestigden zich in kustgebieden. De Portugezen arriveerden eind 15e eeuw, gevolgd door andere Europese machten. Tot de 19e eeuw was het kustgebied een belangrijk slavenhandelscentrum, waardoor Togo en de omliggende regio de naam "The Slave Coast" kregen.

In 1884 claimde Duitsland een kustprotectoraat, dat landinwaarts groeide totdat het in 1905 de Duitse kolonie Togoland werd. Er werden een spoorlijn, de haven van Lomé en andere infrastructuur ontwikkeld. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Togoland binnengevallen door Groot-Brittannië en Frankrijk. In 1922 ontving Groot-Brittannië het mandaat van de Volkenbond om het westelijke deel van Togo te besturen en Frankrijk om het oostelijke deel te besturen. Na de Tweede Wereldoorlog werden deze mandaten VN-trustgebieden. De inwoners van Brits Togoland stemden in 1957 voor toetreding tot de Goudkust als onderdeel van de nieuwe onafhankelijke natie Ghana.

Frans Togoland werd in 1960 de Togolese Republiek. De grondwet, aangenomen in 1961, stelde de Nationale Vergadering van Togo in als het hoogste wetgevende orgaan. In hetzelfde jaar ontbond de eerste president, Sylvanus Olympio, de oppositiepartijen en arresteerde hun leiders. Toen hij in 1963 bij een staatsgreep werd vermoord, droeg het leger de macht over aan een interim-regering onder leiding van Nicolas Grunitzky.

De militaire leider Gnassingbé Eyadéma wierp Grunitzky in 1967 met een bloedeloze staatsgreep omver. Hij nam het presidentschap over en voerde in 1969 een eenpartijstelsel in. Eyadéma bleef de volgende 38 jaar aan de macht. Toen hij in 2005 stierf, installeerde het leger zijn zoon, Faure Gnassingbé, als president. Gnassingbe hield verkiezingen en won, maar de oppositie beweerde fraude. Vanwege politiek geweld vluchtten ongeveer 40.000 Togolezen naar de buurlanden. Gnassingbé werd nog twee keer herkozen. Eind 2017 werden anti-regeringsprotesten onderdrukt door veiligheidstroepen.