History of Switzerland

Geschichte der Schweiz, heb Duitse (Deutsch) en Engelse talen

(Duits)

De nieuwe Geschichte der Schweiz als Bundesstaat begon met de Annahme der Bundesverfassung von 1848. Vorläufer der moderne Schweiz was die seit dem Ende des 13. Jahrhunderts als lockerer Bund organisierte Alte Eidgenossenschaft, die von 1798 tot 1803 bestehende zentralistisch aufgebaute Helvetische Republik so wie stierf in 1803 en 1815 nieuwe georganiseerde «Schweizerische Eidgenossenschaft».

De eidgenössischen Kantone werd in 1648 in Westfälischen Frieden de Souveränität vom Heiligen Römischen Reich Deutscher Nation. Deze soevereiniteit werd in 1815 door het Wiener Kongress bestreden en de beste van de «Franzosenzeit» bestehenden, de beste Grenzen der Schweiz waren een kleinere Abweichungen anerkannt. De meeste Grundlinien in de Schweizer Geschichte zijn de uitgebreide voeding en de Zweiten Pariser Frieden uit 1815 van de internationale neutraliteit, beroofd van de scheiding van de Wiener Kongresses.

(Engels)

Sinds 1848 is de Zwitserse Bondsstaat een federale republiek met relatief autonome kantons, waarvan sommige een federatiegeschiedenis hebben die meer dan 700 jaar teruggaat, waardoor ze tot de oudste nog bestaande republieken ter wereld behoren.

De vroege geschiedenis van de regio is verbonden met die van de Alpencultuur. Zwitserland werd bewoond door de Helvetii en kwam in de 1e eeuw voor Christus onder Romeinse heerschappij. De Gallo-Romeinse cultuur werd tijdens de late oudheid samengevoegd met Germaanse invloeden, waarbij het oostelijke deel van Zwitserland Alemannisch grondgebied werd. Het gebied van Zwitserland werd in de 6e eeuw opgenomen in het Frankische Rijk. In de hoge middeleeuwen werd het oostelijke deel een deel van het hertogdom Zwaben binnen het Heilige Roomse Rijk, terwijl het westelijke deel deel uitmaakte van Bourgondië.

De Oude Zwitserse Confederatie in de late middeleeuwen (de acht kantons) vestigde zijn onafhankelijkheid van het Huis Habsburg en het hertogdom Bourgondië, en verwierf in de Italiaanse oorlogen grondgebied ten zuiden van de Alpen van het hertogdom Milaan. De Zwitserse Reformatie verdeelde de Confederatie en resulteerde in een langdurige geschiedenis van interne strijd tussen de dertien kantons in de vroegmoderne tijd. In de nasleep van de Franse Revolutie viel Zwitserland in 1798 ten prooi aan een Franse invasie en werd het omgevormd tot de Helvetische Republiek, een Franse vazalstaat. De bemiddelingsakte van Napoleon uit 1803 herstelde de status van Zwitserland als Confederatie, en na het einde van de Napoleontische periode onderging de Zwitserse Confederatie een periode van onrust die culmineerde in een korte burgeroorlog in 1847 en de oprichting van een federale grondwet in 1848.

De geschiedenis van Zwitserland sinds 1848 is grotendeels een geschiedenis van succes en welvaart geweest. De industrialisatie transformeerde de traditionele landbouweconomie, en de Zwitserse neutraliteit tijdens de wereldoorlogen en het succes van de banksector bevorderden de opkomst van Zwitserland tot zijn status als een van de meest stabiele economieën ter wereld.

Zwitserland ondertekende in 1972 een vrijhandelsovereenkomst met de Europese Economische Gemeenschap en heeft deelgenomen aan het proces van Europese integratie door middel van bilaterale verdragen, maar het heeft zich met name verzet tegen volledige toetreding tot de Europese Unie (EU), ook al is zijn grondgebied bijna volledig bezet. met uitzondering van de microstaat Liechtenstein) is sinds 1995 omringd door EU-lidstaten. In 2002 trad Zwitserland toe tot de Verenigde Naties.