History of Morocco

Marokko

De geschiedenis van de menselijke bewoning in Marokko strekt zich uit sinds het lagere paleolithicum, met als vroegst bekende Jebel Irhoud. Veel later maakte Marokko deel uit van de Iberomaurusiaanse cultuur, inclusief Taforalt. Het dateert van de oprichting van Mauretanië en andere oude Berber-koninkrijken, tot de oprichting van de Marokkaanse staat door de Idrisid-dynastie, gevolgd door andere islamitische dynastieën, tot aan de koloniale en onafhankelijkheidsperioden.

Archeologisch bewijs heeft aangetoond dat het gebied minstens 400.000 jaar geleden werd bewoond door mensachtigen. De geschreven geschiedenis van Marokko begint met de Fenicische kolonisatie van de Marokkaanse kust tussen de 8e en 6e eeuw voor Christus, hoewel het gebied daarvoor ongeveer tweeduizend jaar lang werd bewoond door inheemse Berbers. In de 5e eeuw vGT breidde de stadstaat Carthago zijn hegemonie uit over de kustgebieden. Ze bleven daar tot het einde van de 3e eeuw voor Christus, terwijl het achterland werd geregeerd door inheemse monarchen. Inheemse Berber-vorsten regeerden over het gebied vanaf de 3e eeuw v.Chr. tot 40 n.Chr., toen het werd gehecht aan het Romeinse Rijk. In het midden van de 5e eeuw na Christus werd het overspoeld door Vandalen, voordat het in de 6e eeuw werd teruggevonden door het Byzantijnse rijk.

De regio werd in het begin van de 8e eeuw na Christus door de moslims veroverd, maar maakte zich na de Berberopstand van 740 los van het Umayyad-kalifaat. Een halve eeuw later werd de Marokkaanse staat gesticht door de Idrisid-dynastie. De Saadi-dynastie regeerde het land van 1549 tot 1659, gevolgd door de Alaouites vanaf 1667, die sindsdien de heersende dynastie van Marokko zijn.