History of Ancient Egypt

Het oude Egypte was een beschaving van het oude Noord-Afrika

Het oude Egypte was een beschaving van het oude Noord-Afrika, geconcentreerd langs de benedenloop van de rivier de Nijl, gelegen op de plaats die nu het land Egypte is. De oude Egyptische beschaving volgde het prehistorische Egypte en vloeide rond 3100 voor Christus samen (volgens de conventionele Egyptische chronologie) met de politieke eenwording van Boven- en Beneden-Egypte onder Menes (vaak geïdentificeerd met Narmer). De geschiedenis van het oude Egypte vond plaats als een reeks stabiele koninkrijken, gescheiden door perioden van relatieve instabiliteit die bekend staan ​​als tussenliggende perioden: het oude koninkrijk van de vroege bronstijd, het middenrijk van de midden-bronstijd en het nieuwe koninkrijk van de late bronstijd. .

Egypte bereikte het hoogtepunt van zijn macht in het Nieuwe Rijk en heerste over een groot deel van Nubië en een aanzienlijk deel van het Nabije Oosten, waarna het een periode van langzaam verval inging. In de loop van zijn geschiedenis werd Egypte binnengevallen of veroverd door een aantal buitenlandse mogendheden, waaronder de Hyksos, de Libiërs, de Nubiërs, de Assyriërs, de Achaemenidische Perzen en de Macedoniërs onder bevel van Alexander de Grote. Het Griekse Ptolemeïsche koninkrijk, gevormd in de nasleep van de dood van Alexander, regeerde over Egypte tot 30 v.Chr., toen het onder Cleopatra in handen viel van het Romeinse rijk en een Romeinse provincie werd.

Het succes van de oude Egyptische beschaving kwam gedeeltelijk voort uit haar vermogen om zich aan te passen aan de omstandigheden van de Nijlvallei voor landbouw. De voorspelbare overstromingen en gecontroleerde irrigatie van de vruchtbare vallei leverden overtollige gewassen op, die een dichtere bevolking, sociale ontwikkeling en cultuur ondersteunden. Met middelen over, sponsorde de administratie de exploitatie van mineralen in de vallei en de omliggende woestijngebieden, de vroege ontwikkeling van een onafhankelijk schrijfsysteem, de organisatie van collectieve bouw- en landbouwprojecten, handel met omliggende regio's en een leger dat bedoeld was om de Egyptische dominantie te doen gelden. Het motiveren en organiseren van deze activiteiten was een bureaucratie van elite-schriftgeleerden, religieuze leiders en bestuurders onder de controle van een farao, die de samenwerking en eenheid van het Egyptische volk verzekerde in de context van een uitgebreid systeem van religieuze overtuigingen.

De vele prestaties van de oude Egyptenaren omvatten de steengroeve-, landmeetkundige en constructietechnieken die de bouw van monumentale piramides, tempels en obelisken ondersteunden; een systeem van wiskunde, een praktisch en effectief systeem van geneeskunde, irrigatiesystemen en landbouwproductietechnieken, de eerste bekende boten met planken, Egyptische aardewerk- en glastechnologie, nieuwe vormen van literatuur en het vroegst bekende vredesverdrag, gesloten met de Hettieten. Het oude Egypte heeft een blijvende erfenis nagelaten. Zijn kunst en architectuur werden op grote schaal gekopieerd en zijn antiquiteiten werden meegenomen naar verre uithoeken van de wereld. De monumentale ruïnes inspireren al eeuwenlang de verbeelding van reizigers en schrijvers. Een nieuw gevonden respect voor antiquiteiten en opgravingen in de vroegmoderne tijd door Europeanen en Egyptenaren leidde tot het wetenschappelijk onderzoek van de Egyptische beschaving en een grotere waardering voor haar culturele erfenis.

Opmerking :

Deze applicatie is ontwikkeld voor onderwijs- en onderzoeksdoeleinden.

Deze applicatie is gelicentieerd onder een Creative Commons Attribution 4.0 International-licentie.

Deze applicatie gebruikt materiaal uit het Wikipedia-artikel dat is vrijgegeven onder de Creative Commons Attribution 3.0 International-licentie.